Konkurs make me! październik 2013. Finaliści.

Konkurs i wystawa make me! to jeden ze znaków rozpoznawczych Łódź Design Festival. Od sześciu lat w szczególny sposób przyciąga uwagę widzów, mediów i ekspertów. Skierowany jest do projektantów w wieku od 20 do 35 lat
z zgłaszających prace z zakresu wzornictwa przemysłowego i grafiki, w tym również z dziedziny tkanin, mody, szkła, ceramiki.

make me! to nasz sposób na inwestowanie w polskie projektowanie. Konkurs daje możliwość zaistnienia młodym twórcom na scenie projektowej, a wystawa składająca się z najlepszych zgłoszonych do konkursu prac, to dla początkujących designerów możliwość pokazania swoich dokonań międzynarodowej publiczności Łódź Design Festival.

Każdego roku nadesłane prace ocenia międzynarodowe grono ekspertów złożone z organizatorów festiwalu
i wybitnych ekspertów w dziedzinie wzornictwa i projektowania. W tym roku grono jurorów do wystawy pokonkursowej wybrało 20 spośród prawie 200 zgłoszonych projektów:


Krzesło zostało wykonane ze sklejki. Jego kształt to wynik studiów nad ergonomicznymi i wytrzymałościowymi właściwościami tego materiału. Funkcję tapicerki przejęły oparcie i siedzisko krzesła, które nacięto, aby zwiększyć komfort siedzenia. Pod wpływem ciężaru osoby siedzącej na  krześle oparcie i siedzisko wyginają się, dopasowując się do kształtu ciała.

Za interesujący eksperyment z wykorzystaniem naturalnych właściwości materiału w celu uzyskania wygodnego siedziska i oparcia.



Obiekt dydaktyczny dla dzieci niewidzących i słabowidzących. Założeniem projektowym była dydaktyka oparta na zabawie, służąca rewalidacji dzieci niewidzących. Historia o pszczołach jest pretekstem do stymulacji dotykowej. Obiekt składa się z kartonowego ula oraz 14 plansz. Załączono także plansze - zręcznościową "ramę pszczelarska", która zapełniana jest "plasterkami miodu" o różnych fakturach oraz grę pamięciową.

Za świetne opracowanie graficzne i użyteczność dla grupy docelowej (dzieci niewidomych i niedowidzących) poprzez zastosowanie przyjaznych im barw i faktury.




Projekt ma być rozwiązaniem problemów związanych z częstymi przeprowadzkami. Modułowy zestaw zaprojektowany dla młodych ludzi składa się z  podstawowych mebli, lekkich i prostych w montażu, które odpowiednio złożone tworzą mobilna? całość. W skład zestawu wchodzą: materac, stół, dwa stołki, lampka, regał oraz pudełka na rzeczy osobiste. Wszystkie elementy mieszczą się w skrzyni, która wraz z półkami tworzy regał, a  jej wieko to jednocześnie blat stołu.

Za próbę stworzenia rozwiązania jednocześnie antykonsumpcyjnego i portretującego proces obrastania w rzeczy.




Prócz podstawowej funkcji taboret może służyć również do masażu. Materiałem na siedzisko stały się rączki starych, nikomu już niepotrzebnych lalek. Zostały przytwierdzone żywicą epoksydową i ograniczone elastyczną sklejką.

Za prowokacyjne, niepokojące i dalekie od schematów podejście do tematu wygody.




Konstrukcja zabawki składa się jedynie z trzonka i osadzonego na jego końcu koła. Laufrad rozwijać sprawność dziecka. Zmysły dziecka są stymulowane. Oddziałuje na nie ciężar i faktura drewna, jego kolorystyka, a nawet zapach.

Za prostotę i estetykę zaproponowanego rozwiązania.




Kredki przeznaczone są dla najmłodszych dzieci. Zestaw składa się z dziewięciu drewnianych kredek o różnych nie tylko kolorach, ale i kształtach.

Za atrakcyjne połączenie funkcjonalności i formy poprzez wykorzystanie kształtu dostosowanego do motorycznych możliwości dziecka.




Abażur został skonstruowanym z myślą o wykorzystaniu ogólnodostępnego na rynku zawieszenia na żarówkę E27. Obiekt zbudowany jest z arkuszy polipropylenu połączonych sznurkiem bawełnianym. Półprzezroczysty polipropylen rozprasza ostre światło. Projekt zakłada różne możliwości pozycjonowania - abażur może funkcjonować jako lampa sufitowa, podłogowa lub stołowa. Dostępne są trzy wielkości: - 64, 50, 40 cm.

Za stworzenie ciekawej opowieści o technice i formie oraz dobór wykorzystanych materiałów.




Projekt to dwa zestawy ubrań, jeden dla chłopczycy, drugi dla dziewczyny lubiącej spódnice i sukienki. Ubrania uszyte z wysokiej jakości naturalnych materiałów, w jasnych kolorach, o prostych fasonach, odwołują się do tradycji ludowych. Projekt powstał, by stanowić alternatywę dla popularnych, niskiej jakości produktów tego rodzaju.

Za poważne podejście do twórczości folklorystycznej i wkomponowanie jej w prostą formę kolekcji codziennych ubrań.




Na projekt to zestaw prostych elementów, z których w łatwy sposób można stworzyć mebel. Jedyne niezbędne narzędzie, dzięki któremu użytkownik może uformować części mebla, to rura, która ostatecznie staje się też elementem konstrukcji stołka. Przygotowano też prosty film instruktażowy (można go uzyskać poprzez kod QR znajdujący się na przedmiocie). Zestaw nie zawiera z?adnych zbędnych elementów.

Za interesujący pomysł włączenia narzędzia montażowego jako elementu mebla i niestandardową konstrukcję samego stołka.




Po konsultacjach w fundacji Vis Maior powstał projekt, który ma pomagać niewidomym odróżniać banknoty i monety. Jest to przykład projektowania uniwersalnego. Przedmiot służy też osobom widzącym - jest niewyróżniającym się, wygodnym portfelem.

Za współpracę przy projektowaniu produktu z jego przyszłymi odbiorcami (osobami niewidomymi i niedowidzącymi) oraz zachowanie tradycyjnej formy portfela atrakcyjnej dla przeciętnego użytkownika przy jednoczesnym wprowadzeniu rozwiązań dedykowanych dla konkretnej grupy docelowej.




Lampa daje miękkie światło, a zwinięty kabel tworzy efektowne cienie na podłodze. Dzięki zastosowaniu 14-metrowego kabla oraz systemu mocowania za pomocą gumowych dławnic użytkownik może z łatwością odwijać i zawijać kabel wokół stelaża, ustalając tym samym odległość od żródła prądu, a także ilość potrzebnego światła.

Za różne możliwości dostosowywania produktu do swoich potrzeb wynikające z przyjętej formy.





Zestaw trzech desek do krojenia i podawania polskich serów. Forma projektu jest inspirowana "romboidalnymi"  wzorami występującymi w architekturze i kulturze Podhala. Jedna strona deski służy do krojenia, druga do serwowania produktów. Podebrania (z obu stron) umożliwiają łatwe chwytanie i przenoszenie desek. Trzy rozmiary zostały dostosowane do różnych rodzajów polskich serów. Największa deska z 16 wgłębieniami może służyć do podawania pokrojonego sera, bryndzy, a także redykołek z żurawiną. Średnia deska przeznaczona jest na oscypka czy gołkę, a mała (z jednym wgłębieniem) na twaróg.

Za odświeżenie formy deski do krojenia i serwowania potraw.





Taboret jest w pełni biodegradowalny. Innowacyjność polega na wykorzystaniu łodyg trzciny jako materiału konstrukcyjnego. Zbita trzcina jest bardzo wytrzymała, nie gnije pod wpływem wilgoci i jest ognioodporna. Dodatkowym wypełniaczem cementu, który wykorzystano do wykonania siedziska, są trociny.

Za podjęcie intrygującego eksperymentu z materiałami, nietypowe ich połączenie i użycie wbrew zwyczajowemu przeznaczeniu.





Opakowania stworzono z myślą o jajkach zrównoważonego chowu. Wytłoczka wykonana jest z siana. Etykiety opakowań wszystkich rozmiarów są tej samej szerokości, a ich przypominające wstęgi zakończenia są wycięte w taki sposób, żeby maksymalnie wykorzystać materiał.

Za nowatorskie wykorzystanie siana jako materiału do produkcji opakowań. A tym samym czytelne nawiązanie do naturalnej formy gniazda.





LESS to drewniane okręgi ograniczające powierzchnię. Odwołując się do doświadczenia talerza lub misy, a ostatecznie nie zamykając przestrzeni, domyka ją w płaszczyżnie dwuwymiarowej. Spełniając minimalne wymagane założenia obiektu ograniczającego przestrzeń, wprowadzają wrażenie porządku.

Za bardzo dobre rozwiązanie kwestii gospodarowania przestrzenią w najprostszej formie.





Kątowniki w formie plastrów to odpowiedż na potrzebę samodzielnego konstruowania, majsterkowania. Ideą tej propozycji jest uczynienie ze zwykle traktowano czysto instrumentalnie elementów istotnego elementu mebla lub konstrukcji. Nie trzeba przykręcać ich równo, chaos wpisany jest w ich dizajn. Zestaw składa się z ośmiu różnych kątowników.

Za stworzenie prostego i atrakcyjnego wizualnie rozwiązania dla majsterkowiczów i konstruktorów oraz eksplorację obszaru dotychczas przez projektantów niezagospodarowanego.






Kolejka linowa z sadzonkami. W celu wykorzystania jak największej ilości starych rzeczy i uniknięcia kupowania gotowych już produktów struktura kolejki liniowej została zbudowana ze starych części rowerowych. Jako silnik napędowy została użyta wkrętarka podłączona do jednego z kół za pomocą przekładni łańcuchowej. Na potrzeby zdalnego sterowania kolejką zbudowano układ składający się z Arduino Uno + 4 × Relay Shield oraz odbiornika RFM12B. Jako pilot posłuzżył bezprzewodowy akcelerometr. Na  linie zostały zawieszone doniczki ze zgrzanych żelazkiem torebek foliowych. Celem było stworzenie wspólnej uprawy roślin dla sąsiadujących ze sobą mieszkąców bloku, lepsze zagospodarowanie posiadanej przestrzeni do uprawy ros?lin, znalezienie nowego zastosowania dla odpadów, umieszczenie dużej ilości roślin bez zajmowania przestrzeni na poziomie gruntu.

Za ciekawe rozwiązanie integrujące mieszkańców i ponowne wykorzystanie zużytych części.





Pic-nic to wykonany z tektury falistej stolik plenerowy jednorazowego użytku. Składany na płask mebel daje się łatwo przewieźć i rozłożyć. Tektura jest drukowalna, można po niej rysować. Stolik przeznaczony jest na imprezy plenerowe, pikniki dla dzieci, może także być atrakcyjnym i tanim gadżetem reklamowym. Tektura pochodzi z recyklingu i może być poddana ponownemu przetworzeniu.

Za piękny kształt nawiązujący do nakrytego stołu, lekką konstrukcję i możliwość samodzielnego dekorowania.





Projektem jest tkanina żakardowa przedstawiająca kury na dekoracyjnym, składającym się z powielonych figur geometrycznych tle. Tkanina jest sześciokolorowa (czerń, biel, kremowy, czerwień, brąz i fiolet). Dla każdej z barw zaprojektowano odrębne sploty. Bieli i czerni przyporządkowano po dwa dodatkowe sploty. Płaszczyznę tkaniny tworzy więc osiem splotów. Wykorzystane zostały cztery kolory wątku: biel, czerwień, brąz, fiolet, a osnowa jest czarna. Kolor kremowy powstał poprzez równomierne pokrycie osnowy przez biały i brązowy wa?tek w technice tkaniny podwójnej. W celu zróżnicowania powierzchni tkaniny zaprojektowano sploty dla tkaniny podwójnej i pojedynczej.

Za dobre przetworzenie tradycyjnego motywu i użycie pomijanego ostatnimi czasy materiału - tkaniny żakardowej.





W skład tradycyjnych części składowych huśtawki wchodzi siedzisko oraz sznur. Do tego projektu dodane zostały skrzydła zaprojektowane w taki sposób, aby podczas ruchu wahadłowego naśladowały w naturalny sposób lot ptaka lub anioła.

Za ciekawą, interaktywną formę, dzięki której każdy może poczuć się anielsko.



Spośród powyższych projektów, wybrany zostanie Laureat Nagrody Głównej w wysokości 20 000 złotych, ufundowanej przez Mecenasa Głównego festiwalu - Ceramikę Paradyż. W skład jury tegorocznego konkursu wchodzą:

Michelangelo Giombini - redaktor magazynu Interni,
Dennis Dahlqvist - dziennikarz, pasjonat i kolekcjoner rozmaitych odmian wzornictwa,
Agnieszka Jacobson-Cielecka - propagatorka polskiego designu, kuratorka wystaw, Dyrektor Programowa School of Form
Michał Piernikowski - Dyrektor Łódź Design Festival,
Tomek Rygalik - projektant, wykładowca, dyrektor artystyczny
Małgorzata Żmijska - Dyrektor Programowa Łódź Design Festival.

Zwycięzca konkursu zostanie ogłoszony na gali otwarcia Łódź Design Festival 2013.

Wszystkie prace wybrane do wystawy pokonkursowej można zobaczyć na stronie konkursu: lodzdesign.com