Wnętrze „Pod Kreskę”, czyli połączenie dwóch mieszkań

Pierwszy lokal stanowiło małe ekonomiczne mieszkanie, które składało się z salonu, kuchni i łazienki. Drugi, już większy, posiadał więcej pomieszczeń, co dało podstawy do nadania nowych funkcji dotychczasowym przestrzeniom. Mieszkania połączono poprzez wyburzenie ściany, tworząc tym samym korytarz. Można się z niego dostać do dwóch sypialni dziecięcych i sypialni głównej. Wejście do mniejszej nieruchomości zostało zabudowane. 

Większe mieszkanie było głębokie i mało doświetlone, przez co kuchnia miała nikły dostęp do światła. Główną zmianą funkcjonalną było przeniesienie jej do pomieszczenia z oknem, a salon został umiejscowiony bliżej wejścia. 

Kuchnia z jadalnią została przedzielona drewnianym kubikiem, w który wbudowany został biokominek. Z góry sprawia wrażenie włożonego we wnętrze mieszkania. Na suficie pojawiły się drewniane żyletki, między którymi znalazło się oświetlenie. Włączone wieczorem nadają wnętrzu klimat. Przy kominku można usiąść i na wygodnym fotelu relaksować się, np. czytając książki czy popijając ulubiony napój. Jego głównym zadaniem jest oddzielenie strefy dziennej od kuchni, której kolorystyka i układ stanowią integralną część całego mieszkania – opowiada Anna Paszkowska-Grudziąż architekt z pracowni 81.WAW.PL.

Kuchnia, jadalnia i salon po obu stronach podkreślone są długimi liniowymi światłami ledowymi, które zostały umieszczone na suficie i schodzą na ścianę. Jest to główne światło w mieszkaniu, które poprzez swoją symetryczność podkreśla ciąg strefy dziennej, znajdującej się w układzie prostokątnym. Ich zadaniem jest łączenie wnętrza, które zostaje rozdzielone poprzez drewniane elementy. 

Duże, przesuwne białe drzwi zamykają korytarz, aby oddzielić strefę dzienną od nocnej. Przesunięte w drugą stronę mogą również zakryć cały kącik TV. 

W strefie dziennej zastosowano również ciekawy zabieg powiększający wnętrze. Szafy w salonie zostały obłożone lustrem. Powoduje to, że cztery moduły zabudowy kuchennej, znajdujące się po przeciwnej stronie, mają swoje symetryczne odbicie w czterech modułach szafy. 

Korytarz jest bardzo minimalistyczny. Króluje w nim jasna podłoga i białe drzwi, zlicowane ze ścianą bez framug. 

Na uwagę zasługuje również łazienka gościnna z wanną, która jest cała biała. Jej głównym elementem jest podkreślona umywalka, której bryła jest spójna z całym mieszkaniem. Została otoczona drewnem, a wnęki wypełnia szarość. 

W pierwowzorze sypialnia główna miała zamkniętą łazienkę bez okna, która była bardzo malutka. Aby ją powiększyć i stworzyć wygodniejszą przestrzeń, wykorzystaliśmy projektancką „sztuczkę”. Prysznic został powiększony, a umywalka przeniesiona. Dodatkowo, światło zostało wpuszczone poprzez rolety/żyletki drewniane, takie jak te zastosowane w kubiku w strefie dziennej, ale tutaj stojące na ziemi. Pozwalają na doświetlenie łazienki przy jednoczesnym zachowaniu intymności. W praktyce oznacza to, że osoba leżąca w łóżku nie widzi tego, co dzieje się w łazience, a światło i tak wpada do pomieszczenia – dodaje Rafał Grudziąż architekt z pracowni 81.WAW.PL.

W sypialni zaprojektowano również szarą wnękę przy oknach, która stanowi nowoczesne miejsce do pracy. Oświetlenie zostało umieszczone na ciemnych szynoprzewodach, które podkreślają kształt sufitu i zapewniają mobilność oświetlenia. Dzięki niemu, światło może być skierowane na sekretarzyk, łózko, szafy lub inny element pomieszczenia. 

We wnętrzu główną rolę odgrywa drewno, jakim jest jesion naturalny. Podstawowym kolorem jest biały, który we wnękach został dopełniony przez szary spiek. Jasna posadzka w całym mieszkaniu wyłożona jest białą żywicą. Meble oczywiście nawiązują do charakteru całego wnętrza, co oznacza, że w białej przestrzeni znajdziemy drewniane aranżacje. Wszystkie elementy doskonale ze sobą współgrają tworząc przytulną i przede wszystkim funkcjonalną przestrzeń.