NOŻYCZKI CZYLI BUDYNEK JEDNORODZINNY W GRĘBANINIE

Budynek zaprojektowany został w konwencji minimalizmu na obszarze wiejskim gdzie dominują budynki zwieńczone dwuspadowymi dachami o tradycyjnej formie architektonicznej.  Projekt pod względem programu użytkowego dostosowany jest do funkcjonowania w nim 3  pokoleniowej rodziny. Ważnym aspektem było zadbanie o wykluczenie kolizji wynikającej z różnic pokoleniowych.



Orientacja budynku określona jest w kierunku północno-południowym natomiast strefa wejściowa została zaprojektowana na wschodniej ścianie odbiegając od założeń tradycyjnych, definiując czytelniejszą i łatwiejszą w odbiorze komunikacje we wnętrzu bryły budynku . Z holu głównego - ciągu komunikacyjnego dostajemy się bezpośrednio do pokoju ,,seniorki” z wydzieloną prywatną strefą tarasową tj. loggia zlokalizowana w zachodniej części budynku, kotłowni pralni, suszarni, łazienki (zlokalizowanej w sąsiedztwie pokoju osoby starszej) oraz strefy dziennej w skład której wchodzi kuchnia jadalnia, salon z otwarciem na ogród i panoramę sąsiednich wsi oraz wydzielona przestrzeń komunikacji pionowej wprowadzająca mieszkańców do strefy nocnej-,,dwupokoleniowej”.



Pokoje na górze stanowią w powiązaniu z pokojem dolnym umieszczonym na parterze bufor akustyczny wykluczający dyskomfort użytkowy tzn. pokoje ułożone są w układzie bloków rozłożonych na dwóch poziomach na krańcach budynku - pokój seniorki usytuowany jest w północno zachodniej części ,pokój rodziców na  piętrze w północno wschodniej części oddzielony komunikacją poziomą oraz łazienką od pokoju dziecka położonego w południowo-zachodniej części założenia tworząc strukturę bezkolizyjnego układu. Przestrzeń wewnętrzna definiuje zewnętrzną kompozycje przestrzenno- bryłową formy budynku na którą znaczący wpływ miały zapisy MPZP. Dachy o minimalnym kącie nachylenia 25 st jako dwuspadowe….

Ważnym aspektem projektu była interpretacja zapisu MPZP dotyczącego dachu dwuspadowego. Dlatego mając na uwadze schemat układu funkcjonalno-przestrzennego stworzyłem własną strukturę modelu dachu dwuspadowego zgodnego z zapisami planu wprowadzając spad w dwóch kierunkach (zachowując zapis) ale w nieco innej formie/ interpretacji. Idee można porównać do minięcia się w przeciwnym kierunku płaszczyzn dachu dwuspadowego zatrzymanego w osi tworząc układ nożycowy -stąd nazwa budynku ,,nożyczki”.



Pod względem opracowania kompozycji zestawienia barw bryły założono minimalną ilość doboru kolorów w celu określenia bardziej sterylnej formy budynku, ustalono dominantę kolorystyczną opisaną  plamą bieli i czerni wprowadzając zasadę  kontrastu lekko przełamanego detalami zaakcentowanymi sklejką o ciepłym zabarwieniu. Ważną decyzją wpływająca na wizerunek/ design obiektu było ustalenie kompozycji otworów okienno-drzwiowych mając na uwadze proporcje, ilość oraz kształt w kontekście bryły budynku wykluczającej przypadkowość oraz chaos kompozycyjny a także zapisy w warunkach technicznych tworząc jednolitą minimalistyczną czytelną formę.