Wyróżnienie dla pracowni architektonicznej Gierbienis + Poklewski

Pracownia architektoniczna Gierbienis + Poklewski zdobyła wyróżnienie w międzynarodowym konkursie na projekt kaplicy dla społeczności Rukomo - Rwanda Chapel organizowanym w br. przez YAC - Young Architects Competitions. Był to kolejny z serii konkursów stowarzyszenia, którego celem jest promowanie młodych projektantów oraz poszukiwania architektoniczne, które nie kończą się wyłącznie na funkcjonalności i aspektach ekonomicznych oraz technicznych.

Jest to drugie wyróżnienie w konkursie organizowanym przez YAC. W 2018 r. pracowania Gierbienis + Poklewski zdobyła 2 nagrodę w konkursie "Pinocchio Children's Library” na projekt nowej biblioteki inspirowanej przygodami Pinokia w mieście Collodi we Włoszech. [zobacz>>]

Swój projekt architekci opisują hasłem „pomiędzy”, wskazując nie tylko na zależności formalne, ale także ideowe podejście do relacji, które ma wywołać budynek. Relacji pomiędzy Tobą, a Bogiem, pomiędzy Tobą, a Naturą, pomiędzy Tobą, a Mną. Sakralny charakter funkcji obiektu i malownicza lokalizacja pozwoliły stworzyć koncepcję, która pozostając bliska warunkom regulaminu idealnie wpasowała się w ideologią projektową pracowni, odnosząc się zarówno do potrzeb człowieka, jak i poszanowania środowiska.

Architekci w procesie projektowym korzystali z zasad metodologii projektowania biofilicznego. Projektowanie to oznacza poszukiwanie połączenia pomiędzy ludźmi, a naturą, a architektura odbierana powinna być w sposób w większym stopniu emocjonalny niż jedynie fizyczny. Odbiór ten odbywa się poprzez nasze zmysły, które nie muszą być ograniczone jedynie do wzroku. Architektura sakralna na tym polu widziana jest w sposób szczególny, gdy ta styczność z przyrodą zyskuje dodatkowy, wręcz metafizyczny wymiar.

Iglasty las wzgórz Rukomo był inspiracją do stworzenia unikalnego założenia placów, które wpisane są w naturalny, zielony krajobraz. Zamknięte w okręgach amfiteatr, ogród upraw i kaplica z zakrystią tworzą kompozycję form zawieszonych pomiędzy światami przyrody, a człowieka. To, co tworzy natura i to, co tworzy człowiek spotyka się w symbiozie. Trawiasty pagórek porasta amfiteatr, to, co daje nam pokarm staje się ogrodem, a niewielkie obniżenie kaplicy z lewitującym ponad symbolicznym dachem jest schronieniem dla człowieka, choć przyroda nadal wdziera się do wnętrza. Gdzie jest więc wnętrze, a gdzie zewnętrzne? Gdzie jest człowiek, a gdzie natura? Gdzie jest Bóg? Granica jest tutaj zatarta.

Kaplica wpisuje się w założenia architektury symbolicznej, podkreślając swój punkt wyjścia w pierwotnej świątyni - idei rotundy. Oparta na planie koła, budowla o układzie centralnym była wyborem najprostszym, jednocześnie najczystszym. Jej prostota do dnia dzisiejszego pozostaje atutem, szczególnie, gdy szukamy równowagi i harmonii, jakiej potrzebuje wspólnota Rukomo. Rotunda pozostaje więc znakiem tej równowagi, demokracji i równości. Rozmiary obiektu również pozostają symboliczne. Liczby w Biblii często mają dodatkowe znaczenie. Rzut kaplicy wykonany jest w oparciu o promień 12 m i jest to 12 apostołów, dach podpiera 12 słupów, a 4 m wysokości obiektu to 4 ewangelistów.

Centralny ołtarz skupia uwagę, będąc centrum założenia. Jednocześnie dodatkowo jego ranga wzmocniona jest słupem światła, który przenika przez jedyny otwór w dachu. Dach w formie stalowego talerza, wspieranego na słupach poprzez polerowaną teksturę odbija i dematerializuje otoczenie, cały czas jednak wisząc nad skupionymi na modlitwie ludźmi. Przeszklone ściany umożliwiają ciągły i bezpośredni kontakt z krajobrazem. Jego spadek umożliwia zatrzymanie się na nim wody i widziany z góry stwarza dodatkowe wrażenia wizualne, odbijając widok chmur - symboliczny zwrot ku Bogu. We wnętrzu pojawia się dodatkowa przestrzenna forma okręgów, która nawiązuje do symboliki dekoracyjnej sztuki Rwandy, ale również kojarzy się z symbolem spirali, odniesieniem do form świata natury i sacrum.