Projekt szkoły podstawowej w Senegalu polskiego zespołu z wyróżnieniem w konkursie Kaira Looro 2023
 "Projekt szkoły podstawowej w Senegalu polskiego zespołu z wyróżnieniem w konkursie Kaira Looro 2023")
Projekt szkoły podstawowej w Senegalu polskiego zespołu w składzie Michał Pietrusiewicz, Justyna Błasiak i Krzysztof Afeltowicz zdobył wyróżnienie honorowe w prestiżowym konkursie Kaira Looro 2023! Wybór wyróżnionych prac został dokonany przez architektów Kengo Kuma i Balouo Salo.
Koncepcja to wyjątkowy projekt łączący oryginalną bryłę z poszanowaniem senegalskiej kultury i afrykańskiego krajobrazu. - Główną ideą jest stworzenie miejsca, które w harmonii z otaczającą je przyrodą wpłynie na rozwój uczniów, zapewniając im właściwą edukację i możliwość rozwoju - mówią autorzy o swoim projekcie. Celem wyzwania Kaira Looro 2023 było odkrycie nowych talentów oraz opracowanie modeli zrównoważonej architektury z myślą o poprawie warunków życia w krajach rozwijających się.
Opis autorski:
W dobie dzisiejszego kryzysu, sięgającego wielu płaszczyzn, myślenie o architekturze zrównoważonej, przyjaznej dla środowiska, właściwie wykorzystującej jego zasoby, powinno stanowić podstawę projektowania. Zadaniem współczesnej architektury jest szukanie zależności między jej miejscem, historią, a potrzebami użytkowników. Budynek szkoły podstawowej oprócz kształcenia dzieci, dostarczania im nowych doświadczeń i wrażeń powinien zapewniać poczucie bezpieczeństwa i wspólnoty z otaczającym ich światem. Główną ideą jest stworzenie miejsca, które w harmonii z otaczającą je przyrodą wpłynie na rozwój uczniów, zapewniając im właściwą edukację i możliwość rozwoju. Istotnym aspektem projektu jest również zrozumienie wartości kultury Senegalu, jaką jest bogactwo otaczającej przyrody i roślinności.
Prosty, czytelny plan tworzy silną formę oddziałującą harmonijnie w przestrzeni. Horyzontalny, liniowy układ nawiązuje do bogatej tradycji regionu, budząc skojarzenia z łodzią, liściem akacji, grotem włóczni czy owadem. Łagodne entasis wyznaczające krawędź elewacji budynku w kontakcie obserwatora oddziałuje na jego percepcję, skracając optycznie elewację. Korzystanie z przestrzeni staje się doświadczeniem, tworząc dialog budynku z otaczającą go przyrodą.
)
Budynek łączy w sobie cechy zgodne z zasadą 3R: reduce, reuse, recycle. Wszystkie materiały oraz elementy konstrukcyjne, zgodnie z myślą projektowania cyrkularnego, nadają się do ponownego wykorzystania. Prosta, ekonomiczna konstrukcja oparta na rytmicznym układzie słupów wzmocnionych siatką gabionów pozwala na otwarty i elastyczny sposób planowania przestrzeni i jego funkcji. Budynek dostosowuje się do potrzeb oraz wymagań jego użytkowników, tworząc trzy główne, wewnętrze strefy: otwartą, pełniącą funkcję głównej auli szkoły, stołówki i sali labolatoryjnej, dydaktyczną, złożoną z sześciu szerokich sal lekcyjnych oraz administracyjną, połączonej z pokojem obserwacyjnym i biurami dla nauczycieli oraz magazynem. Zadaszony, zewnętrzny zacieniony taras łączy wszystkie pomieszczenia, minimalizując powierzchnię komunikacji w budynku. Przekrój dachu w formie wygiętych u-kształtnych rynien oraz kanały retencyjne otaczające budynek pozwalają na zbieranie wody deszczowej.
)
Wykorzystanie materiałów
Budynek kładzie nacisk na wykorzystanie materiałów dostępnych lokalnie, skupiając się na aspekcie ekonomicznym oraz ekologicznym. W budynku zastosowano materiały miejscowe nadające się do recyklingu i bezpieczne dla jego użytkowników. Konstrukcja nośna wykonana jest z drewna, a ściany zewnętrzne z lokalnie dostępnego kamienia, którym wypełnione są gabiony. Naturalne materiały zastosowano również we wnętrzu, które łączy wewnętrzne ściany wykonane z kamienia i glinianej cegły oraz podłoga, która ozdobiona jest połamanymi płytkami pochodzącymi z recyklingu. Wystrój wnętrza wykorzystuje proste, lokalne materiały, takie jak bambus, drewno i słoma, tworząc spokojną i kojącą atmosferę. Właściwą cyrkulację powietrza zapewnia połączenie ażurowych drzwi, okiennic i ścianek działowych wykonanych z drewna i bambusa oraz dwuspadowego stalowego dachu, który w naturalny sposób wymusza ruch powietrza wewnątrz budynku.
)
Konstrukcja
W celu ochrony budynku przed ulewnymi deszczami w porze deszczowej, budynek wraz z drewnianym tarasem zewnętrznym posadowiony jest na betonowych fundamentach i wyniesiony ponad poziom gruntu. Taras umożliwia łatwy dostęp do sal lekcyjnych i zapewnia zacienioną przestrzeń dla uczniów do spotkań towarzyskich między klasami. Podłoga wykonana jest z łatwej do przygotowania mieszanki betonowej, jej wierzchnią warstwę zdobią połamane kafelki pochodzące z recyklingu. Gabiony wypełnione lokalnym kamieniem tworzą rytm siatki konstrukcyjnej i przegród zewnętrznych. Owinięte są żelaznym drutem i metalową siatką, co tworzy stabilną i trwałą konstrukcję. Przestrzenie między gabionami wypełnione są ażurowymi okiennicami i drzwiami, które umożliwiają dostęp do klas i regulują ich nasłonecznienie. Wnętrza łączą dwa rodzaje przegród: sale lekcyjne przedzielone są ścianami wykonanymi z gabionów i tradycyjnej cegły ceramicznej. Takie połączenie daje możliwość rozebrania ściany i, jeśli zajdzie taka potrzeba, stworzenia otwartej przestrzeni.
Konstrukcja stalowego dachu dwuspadowego wsparta jest na drewnianych słupach oraz belkach. Proces wznoszenia budynku i jego poszczególnych elementów czerpie z tradycyjnych i prostych technik, które nie wymagają profesjonalnej wiedzy budowlanej. Daje to mieszkańcom wsi możliwość wspólnego uczestniczenia w procesie budowy, a tym samym pogłębiania więzi społecznych.
)
Autorzy projektu:
Michał Pietrusiewicz
Student Wydziału Architektury Zachodniopomorskiego Uniwersytetu Technologicznego w Szczecinie. Tok swoich studiów łączył również z projektowaniem architektury krajobrazu. Odbywał półtoraroczną praktykę zawodową w szwajcarskim biurze projektowym przy realizacjach wykonawczych i konkursach architektonicznych. Rola człowieka i jego doświadczeń w kontekście socjologicznym oraz wartości sztuk wizualnych są jego głównym kierunkiem poszukiwań w architekturze i projektowaniu przestrzennym.
Justyna Błasiak
Studentka studiów magisterskich na kierunkach Architektura oraz Projektowanie Architektury Wnętrz i Otoczenia na Wydziale Architektury Zachodniopomorskiego Uniwersytetu Technologicznego Szczecinie. Doświadczenie w zakresie architektury oraz wizualizacji architektonicznych zdobywała w warszawskich i szczecińskich biurach projektowych. W praktyce zawodowej łączy zdobyte wykształcenie z pasją do grafiki komputerowej oraz sztuk wizualnych.
Krzysztof Afeltowicz
Absolwent studiów inżynierskich na Wydziale Architektury w Szczecinie. Ukończył staż w szwajcarskim biurze, gdzie pracował przy realizacji wnętrz i projektach konkursowych. Zawsze stara się w swoich projektach wykorzystywać sztuki plastyczne i rysować na każdym etapie koncepcji, przez co zyskuje większą więź z projektowanym obiektem. Jako student czynnie działał w kole naukowym z konserwacji zabytków.
)
)
)
)
)
Data publikacji: 25.07.2023
Zaloguj się jako Użytkownik aby móc dodawać komentarze.
«
»
«
»