Projekt konkursowy Centrum Kultury w Bamiyan w Afganistanie
 "Projekt konkursowy Centrum Kultury w Bamiyan w Afganistanie")
Po długim okresie zawirowań, Afganistan zaczyna drugą dekadę rządów demokratycznych. Kraj został zdewastowany przez ponad 30 lat konfliktu i zaniedbania. Dużą trudnością dla rozwoju kraju jest izolacja geograficzna oraz ograniczony dostęp do zasobów w niektórych częściach kraju.
Podczas procesu ogólnej rehabilitacji, Afganistan koncentruje się na infrastrukturze. Przebudowa ma na celu zjednoczenie narodu. W rezultacie - zróżnicowanie etniczne ma zostać postrzegane jako dobro wspólne, a nie źródło fragmentacji i konfliktów.
)
W tym celu UNESCO oraz Ministerstwo Informacji i Kultury w Afganistanie, dzięki pomocy finansowej z Republiki Korei, realizują projekt budowy CENTRUM KULTURY W BAMIYAN. Centrum będzie zlokalizowane w pobliżu Obiektu Światowego Dziedzictwa oraz Krajobrazu Kulturowego i Archeologicznych pozostałości w Dolinie Bamiyan. Celem projektu jest promowanie zabezpieczania dziedzictwa i świadomości międzykulturowej. Ma to przyczynić się do wyższych celów - pojednania, budowania pokoju i rozwoju gospodarczego w kraju.
Do organizatora wpłynęło aż 1070 prac z całego świata co czyni ten konkurs architektoniczny jednym z bardziej obleganych w historii!
Jedna z prac konkursowych została przygotowana przez BXBstudio we współpracy z Moss Decor oraz Unique Vision.
)
Idea Projektu:
Bamian Cultural Center zlokalizowane jest w unikalnym miejscu o wyjątkowym potencjale. Działka wyznaczona pod projekt znajduję się na wzniesieniu, z którego rozpościera się widok na dolinę Bamiyan. Celem naszego projektu było podkreślenie i wykorzystanie walorów miejsca, wpisanie go w otaczający krajobraz i kulturę. Chcieliśmy również zaprezentować budynek ekonomiczny w budowie i użytkowaniu, łatwy do rozbudowy i zmiany funkcji.
Projektując budynek staraliśmy się dostosować do wszystkich wytycznych podanych w regulaminie konkursu. Naszymi założeniami było stworzenie budynku zbudowanego z lokalnych materiałów w typowej dla regionu technologii, ale o nieprzeciętnych walorach architektonicznych. Budynek powinien być bardzo zwarty aby był jak najbardziej energooszczędny a z drugiej strony bardzo dobrze doświetlony światłem naturalnym.
)
Forma budynku to horyzontalna, modułowa bryła, która jest oparta na ścisłym module o wymiarze 4x4m. Podstawą układu jest siatka słupów i podciągów, która jest wypełniana lokalnie wykonaną cegłą, tworzącą ściany i kolebki. Istotnym założeniem jest doświetlanie budynku przez kopuły, które obracane są w różne strony, dzięki temu uzyskujemy różnorodne doświetlanie dostosowane do poszczególnych pomieszczeń. Dzięki pozornej nieregularności uzyskujemy niepowtarzalne wnętrza i interesującą bryłę. W budynku znajduję się kilka wewnętrznych dziedzińców, które wprowadzają przyrodę oraz światło dzienne do wnętrza.
Zaprojektowany obiekt dzięki zwartej bryle oraz naturalnemu doświetleniu wnętrz będzie wydajny energetycznie. Z dachu można odprowadzać wodę do zbiornika retencyjnego i używać ją w budynku oraz ogrodzie. Również mamy możliwość zamontowania kolektorów słonecznych na płaskich częściach dachu. Nie będą one widoczne z zewnątrz, gdyż zasłonią je sklepienia kolebkowe.
)
Nasz budynek jest położony na wyższej części działki, dzięki czemu z muzeum i z herbaciarni rozpościera się atrakcyjny widok na dolinię Bamiyan. Ważnym elementem zagospodarowania jest mur otaczający całą działkę. W naszym projekcie jest on połączony z tarasem widokowym, dzięki czemu staje się on elementem architektury a nie tylko barierą uniemożliwiającą wtargnięcie na działkę. Zagospodarowanie terenu jest oparte na tym samym module co bryła budynku. Poszczególne kwartały wypełnione są roślinnością o różnej wysokości, wodą lub geometryczną posadzką.
)
Funkcja
Budynek oparty jest na siatce słupów, przez co układ pomieszczeń jest bardzo regularny, dzięki temu można łatwo dokonać zmian w aranżacji przez wyburzenie ścianek działowych. Budynek został podzielony na dwie strefy – publiczną i półprywatną, przeznaczoną dla pracowników muzeum, uczniów i artystów. Zostały one rozdzielone przez wewnętrzny dziedziniec i strefę wejściową.
W strefie publicznej znajduję się muzeum, performance hall, herbaciarnia i funkcje pomocnicze umożliwiając działanie tej przestrzeni. Natomiast w drugiej części półprywatnej znajduje się część administracji, sale szkolne, sala konferencyjna i studio warsztatów.
)
Przestrzeń wejściowa dzieli budynek na dwie zasadnicze strefy wymienione powyżej. Jest to przestrzeń dobrze doświetlona, połączona z wewnętrznym dziedzińcem. Przestrzeń ta łączy się bezpośrednio z muzeum i performance hall dla której pełni funkcję foyer. W tej strefie znajduję się herbaciarnia wraz z zapleczem oraz sklep z pamiątkami. Toalety znajdują się w bliskiej odległości do herbaciarni, performance hall i muzeum. Są dostosowane dla niepełnosprawnych.
)
Muzeum dostępne jest bezpośrednio z holu głównego. Jest to otwarta przestrzeń z różnorodnym doświetleniem, górnym - zapewnionym przez przeszklenia w kolebkach i bocznym - poprzez wewnętrzny dziedziniec. Muzeum jest otwarte na taras widokowy z którego rozpościera się niepowtarzalny widok. Wnętrze jest połączone z tarasem poprzez przeszklenia i kontynuację modułowej siatki. Pomieszczenia łączą się z otoczeniem i widokiem na górę buddy. Wystawa muzeum może być bardzo różnorodnie zagospodarowana. Można podzielić ją na wystawę czasową i stałą, aranżować za pomocą postumentów i ścianek działowych.
)
Muzeum jest połączone z magazynem kolekcji a to z kolei ze strefą reaserch center. Do tej części zaprojektowane jest osobne wejście połączone z wjazdem do przestrzeni rozładunkowej. Naukowcy i archeolodzy mają przestronną, dobrze doświetloną przestrzeń połączoną z biblioteką i czytelnią.
)
Sala widowiskowa jest połączony bezpośrednio z holem wejściowym, który pełni funkcję foyer. Sala posiada spadek, tak aby publiczność miała dobry widok na scenę. Może pomieścić 200 osób. Jest doświetlona poprzez przeszklenia w kolebkach, które mogą być zasłonięte poprzez zasłony bądź żaluzje jeżeli zajdzie taka potrzeba. Scena jest połączona z szatniami dla artystów i posiada osobne wejście od strony zaplecza sceny.
)
Strefa półprywatna posiada bardziej kameralny charakter. Może być wymknięta poprzez szklane drzwi, przez co ogranicza to dostęp osób postronnych. Sala konferencyjna może być użytkowana przez osoby pracujące w tej części budynku jak również możne być wynajmowana. Bardzo łatwo można ją podzielić na dwie mniejsze sale dzięki przesuwnym panelom. Studio warsztatów mieści w sobie wszystkie wymagane przestrzenie. Znajduję się tam obszerny warsztat dla artystów. Jest doświetlony światłem dziennym. Można go dowolnie podzielić i zaaranżować na mniejsze przestrzenie dzięki sklepieniom kolebkowym, które doświetlają wnętrze.
)
Administracja jest zaprojektowana jako jedno pomieszczenie podzielone na mniejsze biura poprzez aranżację wnętrza. Jest to optymalne rozwiązanie ponieważ tracimy bardzo mało przestrzeni na komunikację. Poszczególni pracownicy mają własną przestrzeń a także mogą łatwo komunikować się pomiędzy swoimi biurami.
Bamiyan Cultural Centre
Projekt: BXBstudio Bogusław Barnaś
Architektura krajobrazu: MOSS decor
Wizualizacje i Grafika: Unique Vision Studio Rafał Barnaś & BXBstudio
Zespół projektowy: Bogusław Barnaś, Natalia Bryzek, Anna Hydzik, Rafał Barnaś, Agata Lęcznar, Magdalena Kajor, Justyna Kosek
Lokalizacja: Bamiyan, Afganistan
Data: 2015
Powierzchnia: 2228 m2
Organizator konkursu: UNESCO
Strona projektu: bxbstudio.com
Data publikacji: 11.03.2015
Zaloguj się jako Użytkownik aby móc dodawać komentarze.
«
»
«
»