Vedo Cose Che Non Ci Sono

Share |

Za pomocą instytucjonalnego narzędzia jakim jest muzeum, uczymy się zapamiętywać, konstruować historyczne kanony ale i doskonalić się w sztuce zapominania. Rzeczy, jak i towarzyszące im narracje, znajdują swe miejsce w lub poza historią, przetasowane za pomocą ekspozycyjnych roszad, peregrynacji pomiędzy salą wystawienniczą a magazynem, czy też siły uwikłania w mechanizmy legitymizacji władzy i prestiżu.

Wystawa „Vedo Cose Che Non Ci Sono” (Widzę rzeczy, których nie ma) – kontynuacja projektu „Early Years” w KW Institute for Contemporary Art - stanowi zwięzłą opowieść o muzeum oraz jego kompulsywnej, ale i kapryśnej potrzebie akumulowania przedmiotów, za sprawą której instytucja staje się maszyną do konstruowania oraz redagowania historii sztuki, jak i historii powszechnej w ogóle.

Prezentowane na wystawie prace odnoszą się do procesu przełamywania oficjalnie funkcjonujących narracji historycznych, jak i metod kreowania własnych, prywatnych biografii. Artyści świadomi muzealnych strategii, dokonują manipulacji na języku i pamięci, wskazując na to co i jak ma zostać zapamiętane – niezależnie od tego czy będzie to powszechnie obowiązująca retoryka „narodu wybranego” (Uklański) czy osobiste mitologie (Bąkowski, z którego to pracy – będącej dla artysty „pomnikiem” dedykowanym rozmowie z przyjacielem – wystawa zaczerpnęła swój tytuł).

Ekspozycja złożona jest głównie z prac znajdujących się w kolekcji Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie – jednej z najmłodszych instytucji sztuki w Europie (powołanej do życia w 2005 roku). W jego działalność, kiedy muzeum nie posiada jeszcze własnego budynku, wpisany jest m. in. aktywny udział w produkcji nowych prac artystycznych odnoszących się do lokalnego kontekstu, transformacji polityczno-społecznych, jak i aktywny udział w przepisywaniu historii sztuki najnowszej, gdzie swoje miejsce w międzynarodowym kanonie odnajdują zapomniani czy pominięci twórcy z Europy Środkowo-Wschodniej.

Otwarcie „Vedo Cose Che Non Ci Sono” w Polskim Instytucie w Rzymie, wystawy stanowiącej próbkę powyższych instytucjonalnych strategii, zbiega się w czasie z zainaugurowaniem działalności MAXXI - Narodowego Muzeum Sztuki XXI Wieku. Jest tym samym „przypisem” do międzynarodowej debaty na temat przyszłości i powinności muzeów publicznych.

Kuratorzy: Sebastian Cichocki i Ana Janevski (Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie)
Produkcja: Katarzyna Karwańska

Organizatorami wystawy są Instytut Polski w Rzymie i Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie.
Wystawa współfinansowana ze środków Miasta Stołecznego Warszawy.

„Vedo Cose Che Non Ci Sono”
25 maja – 6 września 2010
miejsce: Instytut Polski w Rzymie,
Via Vittoria Colonna 1
artyści: Wojciech Bąkowski, Tania Bruguera, Oskar Dawicki, Aneta Grzeszykowska, Sanja Iveković, Deimantas Narkevičius, Agnieszka Polska, Katerina Šedá, Piotr Uklański
otwarcie: 25 maja (wtorek), 2010 , godz. 18.00 - 21.00

Źródło: www.artmuseum.pl