Faire parade
 "Faire parade")
Monograficzna wystawa Annette Messager w Zachęcie jest pierwszą retrospektywą tej artystki w Polsce. W sześciu salach galerii oraz w holu zaprezentujemy prace wybrane z całego jej dorobku artystycznego. Droga twórcza Annette Messager rozpoczęła się pod koniec lat 60., kiedy świat sztuki zdominowany był przez mężczyzn, a Messager zmagała się z etykietką kobiety-artystki. Obecnie jest jedną z najważniejszych artystek francuskich. W 2005 roku jako pierwsza kobieta w historii francuskiej sztuki pokazała swoją instalację w Pawilonie Francuskim na 51. Biennale Sztuki w Wenecji. Praca Kasyno została wyróżniona Złotym Lwem. Na wystawie w Zachęcie artystka ujawni różne oblicza, znane z różnych etapów jej twórczości: Annette-kobiety praktycznej, Annette-oszustki, Annette-kolporterki czy Annette–kolekcjonerki. Instalacje powstałe w pierwszej połowie lat 70. składają się z przedmiotów użytku codziennego, wycinków prasowych oraz fotografii gromadzonych przez Messager w jej niewielkim paryskim mieszkaniu.
Opisują świat kobiety z klasy średniej, która pod presją społeczną wypełnia narzucone jej role kulturowe: jest przykładną matką, skłonną do histerii towarzyszką mężczyzny, panią domu, której czas wypełniają powtarzalne czynności jak szydełkowanie czy hafciarstwo. Annette demaskuje fikcję tych schematów oraz funkcjonujący mit piękności — sygnalizuje, że kobieta jest deprecjonowana przez swój obraz kulturowy. W pracach z lat późniejszych artystka poświęca wiele uwagi cielesności. Fotografuje ciało, kawałkuje je, pozbawia kontekstu i kulturowego znaczenia. Nawiązując do tradycji wotywnej, eksponuje niewielkie fotografie dłoni, stóp, oczu czy piersi, tworzy z nich hybrydyczne stwory.
W twórczości Messager ważny wątek stanowi ciało. Artystka bada cielesność, odkrywa symbolikę ciała i fizyczność determinującą sposób postrzegania świata przez człowieka. Traktuje je niczym trofeum, nadaje mu nowe znaczenia, korzystając z powierzchni ciała niczym z płótna, aby w kolejnych instalacjach sięgnąć do jego wnętrza.
Messager podejmuje także grę ze słowem. Wykorzystuje zarówno jego dwuznaczności, sens, jakiego nabiera słowo napisane kredką na ścianie lub wyhaftowane na skrawku materiału, a także magiczną moc, którą zyskuje obsesyjnie powtarzane. Słowa u Messager są wskazówkami, tropami do pytań stawianych przez artystkę. Obecny stale w jej dziełach dualizm demaskujący kulturowe klisze, ujawnia się przede wszystkim w warstwie wizualnej.
Łącząc przedmioty i techniki kojarzone ze światem dziecięcym (kredki, wypychane zabawki o intensywnych, żywych kolorach), Messager porusza jednocześnie poważne tematy związane ze śmiercią czy erotyzmem. „Oszustka?— to mi się dość podoba — mówi Messager. Wszyscy artyści opowiadają bajki, koloryzują, kłamią, igrają z rzeczywistością, przywłaszczają ją sobie, tak jak to robią dzieci z zabawkami”. Wśród prac prezentowanych w Polsce znajdą się również słynne instalacje wykonane z tkanin tworzących fantazyjne kształty. Wizualny język Messager charakteryzuje spójność i konsekwencja. Odważnie splata ze sobą fotografie, rysunek, malarstwo, haft, materiał mimo że według niej samej są to zestawienia niemożliwe, problematyczne i „brudne”. Ekspozycję zamknie praca stworzona specjalnie na wystawę w Zachęcie — Wietrzyk/Sous-vent − instalacja-spektakl gromadząca różne formy bliskie artystce od początku jej kariery artystycznej do dzisiaj.
kurator: Anna Tomczak, koncepcja wystawy: Zofia Machnicka, Anna Tomczak
Wystawa zorganizowana przy wsparciu CULTURESFRANCE — Minister des Affaires étrangères et européennes.
Źródło: www.zacheta.art.pl
Data publikacji: 31.08.2010
Zaloguj się jako Użytkownik aby móc dodawać komentarze.
«
»
«
»