Windy przyjazne odobom niepełnosprawnym
Osoby niepełnosprawne w Polsce to liczna grupa społeczeństwa, która od lat zmaga się z licznymi problemami. Deweloperzy i zarządcy nieruchomości przy projektowaniu inwestycji muszą zwracać uwagę na potrzeby mieszkaniowe osób niepełnosprawnych.
Przystosowanie wind dla osób niepełnosprawnych polega między innymi na zapewnieniu odpowiedniej wielkości kabiny i drzwi oraz usytuowaniu elementów sterowych w sposób umożliwiający ławy dostęp do operowania.
![Windy przyjazne odobom niepełnosprawnym]( "Windy przyjazne odobom niepełnosprawnym")
W budynkach przeznaczonych na pobyt ludzi przynajmniej jeden dźwig powinien być przystosowany do przewozu osób chorych na noszach i niepełnosprawnych. W każdym budynku wyposażonym w windy służące komunikacji ogólnej, należy zapewnić dojazd do nich z poziomu terenu oraz dostęp za ich pomocą na wszystkie piętra budynku.
Wymiary kabiny i drzwi
• Wymogi dostępności dźwigów dla ludzi korzystających z wózków inwalidzkich lub innych sprzętów ułatwiających poruszanie się zostały ściśle określone w „Rozporządzeniu w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie”, zgodnie z którym minimalne wymiary kabiny to 1100x1400mm.
• Dla dźwigu kątowego, posiadającego dwa wejścia do kabiny usytuowane pod kątem 90°, minimalne wymiary kabiny, które umożliwiają swobodne manewrowanie wózkiem wynoszą 1400x1400mm. Dobrym wyznacznikiem są również wymagania normy PN EN 81-70 „Dostępność dźwigów dla osób, w tym osób niepełnosprawnych”.
• Dźwigi dla niepełnosprawnych wyposaża się w drzwi automatyczne przesuwne, których optymalna szerokość 900mm (minimalna - 800mm zgodnie z PN EN 81-70) udostępnia swobodne przemieszczanie się wózkiem inwalidzkim lub dziecięcym.
Osiągnięcie zalecanych wymiarów kabin w dźwigach modernizowanych uwarunkowane jest wielkością szybów, które mają znormalizowane wymiary. Najbardziej rozpowszechnione w Polsce szyby (budownictwo z wielkiej płyty) posiadają wymiary: 1400x1700mm. Po zamontowaniu drzwi automatycznych, bardzo trudno jest uzyskać w takich szybach odpowiednie wymiary kabiny. Dostępnym rozwiązaniem tego problemu, testowanym z powodzeniem w tysiącach budynków od przeszło kilkunastu lat jest przeniesienie przeciwwagi na ścianę boczną i uzyskanie kabiny o wymiarach maksymalnie zbliżonych do 1100x1400mm [Rysunek 1]. Rozwiązanie takie zagwarantuje wjazd do kabiny wózków niepełnosprawnych typu 1 (wózki ręczne oraz elektryczne klasy A wg. EN 12183/4).
![]()
Rys. 1. Wpływ usytuowania przeciwwagi na wielkość kabiny [mm]
Przestrzeń manewrowa przed windą
Zgodnie z prawem budowlanym minimalna wolna powierzchnia przed wejściem do windy, zapewniająca swobodę manewrowania wózkiem, wynosi 1,6m odległości i zawiera się między drzwiami przystankowymi, a przeciwległą ścianą. Warto zaznaczyć, że wymóg ten jest jedynie wskazówką przy dobudowie dźwigu lub nowo projektowanych obiektach.
![]()
Przestrzeń korytarza przed wejściem do windy umożliwia wykonanie niezbędnych manewrów wózkiem inwalidzkim
![]()
Przyciski i sygnalizacja przystankowa
• Sygnalizacja optyczna i dźwiękowa powinna umożliwiać łatwą identyfikację dźwigu, zarówno osobom niesłyszącym, jak i niewidomym. W związku z czym, zaleca się aby, wszelkim zastosowanym oznaczeniom wizualnym towarzyszył równorzędny komunikat głosowy informujący o położeniu kabiny oraz otwieraniu i zamykaniu drzwi.
• Elementy sterowe w kabinie windy, takie jak panel dyspozycji z numerami pięter oraz kaseta wezwań powinny być umieszczone w zasięgu ręki osoby z niepełnosprawnością ruchową, czy też osoby o niskim wzroście (niedobór wzrostu/karłowatość). Optymalna wysokość elementów sterowych mieści się w granicach 0,9-1,1 m odległości od podłogi.
![]()
• Ponadto, zaleca się, aby barwa i jaskrawość drzwi przystankowych kontrastowały z wykończeniem otaczających je ścian w celu ułatwienia zlokalizowania wejścia do windy przez osoby niedowidzące / seniorów. Równie ważne jest, aby stosowane oznaczenia miały barwy rozpoznawalne przez osoby cierpiące na deuteranopię (daltonizm).
![]()
Prawidłowe oznaczenia przycisków dla osób niewidomych
Znaki wyczuwalne dotykiem, alfabet Braille'a
• Przyciski w windach powinny być dobrze widoczne, kontrastowe, o minimalnej średnicy 20 mm. Rekomenduje się, aby przyciski elementów sterowniczych wystawały kilka milimetrów ze ściany kabiny. W dźwigach spełniających współczesne standardy przyjęcie wezwania sygnalizowane jest podświetleniem obwódki przycisku.
![]()
• Co istotne, przystanek wyjścia z budynku należy wyróżnić podkładką koloru zielonego, wystającą ponad inne przyciski. Takie oznaczenie w razie potrzeby ułatwi osobom niepełnosprawnym ewakuację z budynku. Równie ważne jest, aby dźwig posiadał instrukcję postępowania w razie awarii dźwigu, która umożliwia odczytanie tekstu także osobom niewidomym.
![]()
• Zaleca się, aby przyciski z numerami pięter były wypukłe - otoczone kółkiem i dodatkowo oznaczone alfabetem Braille’a. Nie tylko układ punktów jest istotny, ale też ich kształt i odstępy między nimi, by napis był czytelny i zrozumiały dla osób niewidomych oraz niedowidzących.
![]()
Szybka w drzwiach automatycznych (wykonanie anty-klaustrofobiczne)
Wyposażenie kabiny
• Drzwi windy należy wyposażyć w system otwierający je, jeżeli jakikolwiek przedmiot lub osoba przeszkodzą w ich zamknięciu. W takiej sytuacji kurtyna świetlna zapobiega kontaktowi fizycznemu z przedmiotem lub osobą i zabezpiecza użytkownika przed ściśnięciem przez zamykające się skrzydło drzwi.
• Układ sterowania powinien umożliwiać regulację czasu zwłoki zamykania drzwi, ponieważ zbyt szybkie ich zamknięcie ogranicza dostępność dźwigu osobom poruszającym się przy pomocy wózków inwalidzkich, balkoników, czy chodzików rehabilitacyjnych. Co więcej, zaleca się instalację środków do zmniejszania tego czasu, umieszczając w kabinie przycisk zamykania drzwi.
![]()
Poręcz zamocowana
• Na co najmniej jednej ścianie bocznej windy powinna być zainstalowana poręcz poprowadzona na wysokości 900 mm od podłogi.
![]()
• Wyposażenie dźwigu w lustro na ścianie tylnej umożliwia użytkownikowi poruszającemu się na wózku inwalidzkim obserwowanie przeszkód znajdujących się za nim, np. podczas wyjeżdżania tyłem z kabiny. Samo pokrycie podłogi powinno zapobiegać upadkom i poślizgnięciom – zaleca się wykładziny antypoślizgowe.
![]()
• Optymalne natężenie oświetlenia wewnątrz kabiny mieści się w zakresie 150-200 lx i ma barwę najbardziej zbliżoną do światła naturalnego, dzięki czemu nie wywołuje zmęczenia oczu.
WYMIANA DŹWIGU
![]()
PRZED wymianą /rys. z lewej
Kabina z ramą kabinową standardową
Powierzchnia: 1,415 m2
Udźwig nominalny: 525 kg
Ilość osób: 7
PO wymianie / rys. z prawej
Kabina z ramą kabinową plecakową
Powierzchnia: 1,54 m2
Udźwig nominalny: 630 kg
Ilość osób: 8
źródło: http://www.winda.com.pl/index.php/o-nas/poradnik/projektowanie-bez-barier-windy-dla-niepelnosprawnych
Budowanie bez barier to inicjatywa mająca za zadanie wykorzystać potencjał gospodarczy, społeczny, a także kulturalny osób w podeszłym wieku oraz niepełnosprawnych.
Przystosowanie wind dla osób niepełnosprawnych polega między innymi na zapewnieniu odpowiedniej wielkości kabiny i drzwi oraz usytuowaniu elementów sterowych w sposób umożliwiający ławy dostęp do operowania.
 "Windy przyjazne odobom niepełnosprawnym")
W budynkach przeznaczonych na pobyt ludzi przynajmniej jeden dźwig powinien być przystosowany do przewozu osób chorych na noszach i niepełnosprawnych. W każdym budynku wyposażonym w windy służące komunikacji ogólnej, należy zapewnić dojazd do nich z poziomu terenu oraz dostęp za ich pomocą na wszystkie piętra budynku.
Wymiary kabiny i drzwi
• Wymogi dostępności dźwigów dla ludzi korzystających z wózków inwalidzkich lub innych sprzętów ułatwiających poruszanie się zostały ściśle określone w „Rozporządzeniu w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie”, zgodnie z którym minimalne wymiary kabiny to 1100x1400mm.
• Dla dźwigu kątowego, posiadającego dwa wejścia do kabiny usytuowane pod kątem 90°, minimalne wymiary kabiny, które umożliwiają swobodne manewrowanie wózkiem wynoszą 1400x1400mm. Dobrym wyznacznikiem są również wymagania normy PN EN 81-70 „Dostępność dźwigów dla osób, w tym osób niepełnosprawnych”.
• Dźwigi dla niepełnosprawnych wyposaża się w drzwi automatyczne przesuwne, których optymalna szerokość 900mm (minimalna - 800mm zgodnie z PN EN 81-70) udostępnia swobodne przemieszczanie się wózkiem inwalidzkim lub dziecięcym.
Osiągnięcie zalecanych wymiarów kabin w dźwigach modernizowanych uwarunkowane jest wielkością szybów, które mają znormalizowane wymiary. Najbardziej rozpowszechnione w Polsce szyby (budownictwo z wielkiej płyty) posiadają wymiary: 1400x1700mm. Po zamontowaniu drzwi automatycznych, bardzo trudno jest uzyskać w takich szybach odpowiednie wymiary kabiny. Dostępnym rozwiązaniem tego problemu, testowanym z powodzeniem w tysiącach budynków od przeszło kilkunastu lat jest przeniesienie przeciwwagi na ścianę boczną i uzyskanie kabiny o wymiarach maksymalnie zbliżonych do 1100x1400mm [Rysunek 1]. Rozwiązanie takie zagwarantuje wjazd do kabiny wózków niepełnosprawnych typu 1 (wózki ręczne oraz elektryczne klasy A wg. EN 12183/4).
)
Rys. 1. Wpływ usytuowania przeciwwagi na wielkość kabiny [mm]
Przestrzeń manewrowa przed windą
Zgodnie z prawem budowlanym minimalna wolna powierzchnia przed wejściem do windy, zapewniająca swobodę manewrowania wózkiem, wynosi 1,6m odległości i zawiera się między drzwiami przystankowymi, a przeciwległą ścianą. Warto zaznaczyć, że wymóg ten jest jedynie wskazówką przy dobudowie dźwigu lub nowo projektowanych obiektach.
)
Przestrzeń korytarza przed wejściem do windy umożliwia wykonanie niezbędnych manewrów wózkiem inwalidzkim )
Przyciski i sygnalizacja przystankowa
• Sygnalizacja optyczna i dźwiękowa powinna umożliwiać łatwą identyfikację dźwigu, zarówno osobom niesłyszącym, jak i niewidomym. W związku z czym, zaleca się aby, wszelkim zastosowanym oznaczeniom wizualnym towarzyszył równorzędny komunikat głosowy informujący o położeniu kabiny oraz otwieraniu i zamykaniu drzwi.
• Elementy sterowe w kabinie windy, takie jak panel dyspozycji z numerami pięter oraz kaseta wezwań powinny być umieszczone w zasięgu ręki osoby z niepełnosprawnością ruchową, czy też osoby o niskim wzroście (niedobór wzrostu/karłowatość). Optymalna wysokość elementów sterowych mieści się w granicach 0,9-1,1 m odległości od podłogi.
)
• Ponadto, zaleca się, aby barwa i jaskrawość drzwi przystankowych kontrastowały z wykończeniem otaczających je ścian w celu ułatwienia zlokalizowania wejścia do windy przez osoby niedowidzące / seniorów. Równie ważne jest, aby stosowane oznaczenia miały barwy rozpoznawalne przez osoby cierpiące na deuteranopię (daltonizm).
)
Prawidłowe oznaczenia przycisków dla osób niewidomychZnaki wyczuwalne dotykiem, alfabet Braille'a
• Przyciski w windach powinny być dobrze widoczne, kontrastowe, o minimalnej średnicy 20 mm. Rekomenduje się, aby przyciski elementów sterowniczych wystawały kilka milimetrów ze ściany kabiny. W dźwigach spełniających współczesne standardy przyjęcie wezwania sygnalizowane jest podświetleniem obwódki przycisku.
)
• Co istotne, przystanek wyjścia z budynku należy wyróżnić podkładką koloru zielonego, wystającą ponad inne przyciski. Takie oznaczenie w razie potrzeby ułatwi osobom niepełnosprawnym ewakuację z budynku. Równie ważne jest, aby dźwig posiadał instrukcję postępowania w razie awarii dźwigu, która umożliwia odczytanie tekstu także osobom niewidomym.
)
• Zaleca się, aby przyciski z numerami pięter były wypukłe - otoczone kółkiem i dodatkowo oznaczone alfabetem Braille’a. Nie tylko układ punktów jest istotny, ale też ich kształt i odstępy między nimi, by napis był czytelny i zrozumiały dla osób niewidomych oraz niedowidzących.
)
Szybka w drzwiach automatycznych (wykonanie anty-klaustrofobiczne)Wyposażenie kabiny
• Drzwi windy należy wyposażyć w system otwierający je, jeżeli jakikolwiek przedmiot lub osoba przeszkodzą w ich zamknięciu. W takiej sytuacji kurtyna świetlna zapobiega kontaktowi fizycznemu z przedmiotem lub osobą i zabezpiecza użytkownika przed ściśnięciem przez zamykające się skrzydło drzwi.
• Układ sterowania powinien umożliwiać regulację czasu zwłoki zamykania drzwi, ponieważ zbyt szybkie ich zamknięcie ogranicza dostępność dźwigu osobom poruszającym się przy pomocy wózków inwalidzkich, balkoników, czy chodzików rehabilitacyjnych. Co więcej, zaleca się instalację środków do zmniejszania tego czasu, umieszczając w kabinie przycisk zamykania drzwi.
)
Poręcz zamocowana na ścianie bocznej dźwigu
• Na co najmniej jednej ścianie bocznej windy powinna być zainstalowana poręcz poprowadzona na wysokości 900 mm od podłogi.
)
• Wyposażenie dźwigu w lustro na ścianie tylnej umożliwia użytkownikowi poruszającemu się na wózku inwalidzkim obserwowanie przeszkód znajdujących się za nim, np. podczas wyjeżdżania tyłem z kabiny. Samo pokrycie podłogi powinno zapobiegać upadkom i poślizgnięciom – zaleca się wykładziny antypoślizgowe.
)
• Optymalne natężenie oświetlenia wewnątrz kabiny mieści się w zakresie 150-200 lx i ma barwę najbardziej zbliżoną do światła naturalnego, dzięki czemu nie wywołuje zmęczenia oczu.
WYMIANA DŹWIGU
)
PRZED wymianą /rys. z lewej
Kabina z ramą kabinową standardową
Powierzchnia: 1,415 m2
Udźwig nominalny: 525 kg
Ilość osób: 7
PO wymianie / rys. z prawej
Kabina z ramą kabinową plecakową
Powierzchnia: 1,54 m2
Udźwig nominalny: 630 kg
Ilość osób: 8
źródło: http://www.winda.com.pl/index.php/o-nas/poradnik/projektowanie-bez-barier-windy-dla-niepelnosprawnych
Data publikacji: 14.12.2018
Zaloguj się jako Użytkownik aby móc dodawać komentarze.
«
»
«
»