Czy uczelnie mogą nie męczyć studentów hałasem? Bluszczowa Liga Akustyki

A gdyby tak stworzyć akustyczną Ivy League? W wyścigu na rankingi naukowe uczelnie gubią komfort samopoczucia studentów. Czy budynki akademickie mają szansę pójść ścieżką biurowców i podobnie jak korporacje walczyć o swoje kadry także wygodą i designem budynków? Zaglądamy do wnętrz uniwersytetów, gdzie nauka idzie w parze z przyjazną akustyką.


Najbardziej pożądane uczelnie na świecie to słynna Liga Bluszczowa, czyli elitarne uniwersytety w Stanach Zjednoczonych m.in. Harvard, Yale czy Princeton. Ich popularność wynika przede wszystkim z poziomu naukowego. To on jest wyznacznikiem prestiżu. Ale wśród młodego pokolenia komfort życia stoi na równi z karierą i sukcesem finansowym. Dlatego uczenie na całym świecie, także te w Polsce, coraz większą uwagę zwracają na jakość wnętrz, w których studenci spędzają czasem po kilkanaście godzin dziennie.

Dbamy o mózg, uszy i psychikę 
Holistyczne podejście władz uczelni, szczególnie tych prywatnych, przekłada się wprost na budynki. Remonty czy budowa nowych gmachów stawiają przed architektami zadanie wprost: ma być nie tylko zgodnie z przepisami, ale też designersko, ekologicznie i z dobrym wpływem na samopoczucie studentów.

Uniwersyteckie przestrzenie potrafią więc zaskakiwać dbałością o wyróżniające się wnętrza. W belgijskim Oskar Romero College w mieście Dendermonde architekci postawili na jaskrawożółte wnętrza. Przestrzenie wręcz kipią energią, a turkusowe siedziska krzeseł i kanap, nie tylko nie uspakajają wnętrz, ale wręcz wprowadzają studentów niemal w stan letniej aktywności. Silna tonacja ścian jest kolorystycznie idealnie spasowana z siatką metalowych sufitów Knauf Ceiling Solutions.

Na polskich uczelniach tak odważnych rozwiązań jeszcze nie ma, wprowadzone do wnętrza kolory ożywiają sale wykładowe, ale tworzą raczej atmosferę skupienia. W auli Collegium Medicum na Uniwersytecie Jana Kochanowskiego w Kielcach głównym akcentem wystroju są spokojnej tonacji miękkie siedziska – zieleń, ciemny błękit i szarość uzupełniają biel sufitów akustycznych oraz drewnianą okładzinę na ścianach. 
  


Czasem projektanci szukają kompromisu, by połączyć spokój z akcentem energii. Białe przestrzenie zdobią np. czerwone akcenty na ścianach czy rzucające się w oczy kolorem meble.  – Niezależnie od wizji architekta w tych obiektach edukacji jeden mianownik jest wspólny, wnętrze ma nie tylko ładnie wyglądać, ale być przyjazne akustycznie dla uczniów. Ogrom rozwiązań poprawiających akustykę na rynku pozwala dobrać rozwiązania do każdego wnętrza. Choć w tak dużych przestrzeniach jak aula czy korytarze uczelni najefektywniej można zapanować nad niechcianym pogłosem montując akustyczne płyty sufitowe lub wolnowiszące wyspy akustyczne czy pionowe panele typu Baffle – wyjaśnia Sebastian Staniewicz z Knauf Ceiling Solutions.


Biel i jasne barwy w salach wykładowych czy strefach wspólnych uczelni pomagają doświetlić wnętrze, dzięki czemu budynek nie zużywa za dużo energii elektrycznej. Jest ekologicznie i ekonomicznie. Na jasne barwy postawiła paryska pracownia Ateliers 2/3/4, specjalizująca się właśnie w architekturze obiektów edukacyjnych, biurach oraz urbanistyce. Tę harmonię branż widać w oddanym kilka miesięcy temu według ich projektu budynku oświatowym w mieście Vincennes. Kamienne, minimalistyczne przestrzenie wewnętrzne są prawie takie same jak sale wykładowe. Dominują piaskowe tonacje, brak wzorów, światło i cień odbijające się od płaszczyzn. Pomieszczenie do nauki wyposażono w akustyczne panele mineralne z linii Sonic Element, a stoły mają ruchome kółka, dzięki czemu jest tu wygodnie jak w sali konferencyjnej nowoczesnego biurowca. 



Wiele kampusów zlokalizowana jest poza ścisłym centrum miasta. Otoczenie drzew, przestrzeni zielonych, z dala od ruchliwych ulic sprzyja koncentracji. Ale nie wszystkie strefy w samych budynkach pozostają ciche. Korytarze, sale sportowe czy studenckie stołówki są prawdziwym wyzwaniem dla architektów. Poziom hałasu może sięgać tu nawet 70-80 dB, co jest porównywalne z męczącymi odgłosami na ruchliwej ulicy.

Rola silnego neutralizowania odbijających się dźwięków jest kluczowa. Montowane rozwiązania np. płyty akustyczne muszą charakteryzować się najwyższym możliwym współczynnikiem pochłaniania dźwięków αw = aż do 1.00. Takie parametry spełnia m.in. seria płyt z wełny drzewnej Heradesign Superfine Alpha z dodatkową warstwą akustyczną. Dodatkowym plusem jest ich bardzo wysoka wytrzymałość na mechaniczne uderzenia i uszkodzenia, co często zdarza się w salach do gry lub zatłoczonych przestrzeniach wspólnych.

   
„To my dziś mamy egzamin?” czyli klasyka ze studenckiego życia
Oficjalne badania dotyczące złego wpływu akustyki na zdrowie i koncentrację uczniów obejmują w większości szkoły podstawowe. Na najmłodszych dzieciach skupia się troska o ich słuch i psychikę. Zalecany dla sal lekcyjnych poziom hałasu nie wyższy niż 35 dB zapewnia dobrą zrozumiałość mowy. Te normy spełniają z reguły małe sale do pracy przy komputerze na uczelni, podobnie jak biblioteki.



Jednak nawet najlepiej zaprojektowane wnętrza uczelni nie zawsze są w stanie utrzymać uwagę studentów oraz ich skupienia na nauce. Energia młodości rządzi się swoimi prawami. Dlatego władze uczelni czasem „puszczają oko” i sięgają po design wnętrz przypominający nieco studencki klub. Przykładem jest krakowska AGH. Zamontowano tu metalowe, ażurowe płyty sufitowe, które przyciągają wzrok dużymi, okrągłymi perforacjami zaprojektowanymi specjalnie do tego miejsca. Ich poziom pochłaniania dźwięków nie jest duży. Na pewno jednak pozwala oderwać się myślami od książek, szczególnie wiosną, kiedy na horyzoncie studenckiej codzienności majaczą już coroczne święto i miłe łacińskie słowo iuvenalia.


Więcej informacji na stronie >> https://knauf.com/pl-PL