Dom Leśny wśród sosen

Dom można było postawić tylko na jednym fragmencie wyznaczonego terenu, aby więc w pełni wykorzystać możliwości zabudowy działki, zaprojektowano odpowiednio przystosowany parter. Wpłynął on na kształt i charakter całego obiektu, w wyniku czego z wnętrza budynku nie widzimy czarnej elewacji, ale jasne drewniane wykończenia, które idealnie wkomponowują się w leśny klimat.

Parter można podzielić na dwie zasadnicze strefy: salon oraz kuchnię z jadalnią. Zostały one rozdzielone klatką schodową, w której umieszczono wspornikowe schody na tle zielonej „żywej” ściany. Całość została dodatkowo doświetlona dużym dachowym świetlikiem.

W części, w której znajduje się pokój dzienny, ukryto główne wejście do domu. W wiatrołapie nie ma typowej garderoby, lecz szafy wnękowe. Prosto z niego możemy przejść do przestronnego pokoju dziennego, z którego mamy wyjście na duży zadaszony taras. Dostaniemy się na niego również z gabinetu, który okna ma skierowane na ulicę, co daje możliwość obserwacji strefy wejścia.

Element, który rozdziela funkcję pokoju dziennego od kuchni, to zielony bufor z jednobiegową klatką schodową. Kuchnia z jadalnią tworzą jedną przestrzeń z dużym przeszkleniem na dwie strony działki. Doskonale oświetla to całe pomieszczenie. Dodatkowo mamy jeszcze lepszy kontakt z otaczająca nas naturą – mówi Anna Paszkowska-Grudziąż, architekt z pracowni 81.waw.pl.

Za kuchnią znajdują się ukryte drzwi, które prowadzą do części gospodarczej budynku (spiżarnia, kotłownia, garaż). Nietypowym rozwiązaniem jest oddzielenie garażu od głównego wejścia do domu. Wynika to z możliwości zabudowy na działce, ale dzięki wprowadzeniu dodatkowej garderoby przy garażu, rozwiązanie to zdaje egzamin. Z garażu jest bardzo blisko do kuchni, więc wszystkie zakupy można łatwo do niej przenieść.

Piętro stanowi jedną zwartą bryłę, która została „położona” na bryłę parteru. Podzielone jest na dwie strefy - pokój dziecka z garderobą i łazienką oraz sypialnię główną z garderobą i łazienką. Dzięki temu przestrzeń domowników została wyraźnie oddzielona, gwarantując prywatność – dodaje Rafał Grudziąż, architekt z pracowni 81.waw.pl

Na piętrze od strony ulicy znajduje się zadaszony taras, a okna zostały przysłonięte drewnianymi przesuwnymi żaluzjami. Od strony północnej bryłę piętra nadwieszono dużym wspornikiem, tak aby stworzyć zadaszone miejsce postojowe dla samochodu.

Znakiem rozpoznawczym warszawskiej pracowni zwykle są białe elewacje. Dostosowanie się do otoczenia spowodowało jednak, że zdecydowano się na elegancką czarną bryłę. Doskonale współgra ona z terenem, na którym powstał budynek, przy tym doskonale wpisując się w otaczający działkę krajobraz.