Jubileuszowa wystawa w Galerii Nizio

Nizio Design International, jedna z największych i najbardziej utytułowanych autorskich pracowni architektonicznych w kraju działa od 2002 roku. Wystawa przygotowana przez zespół pracowni oraz Galerii Nizio odbędzie się w jej siedzibie przy ulicy Inżynierskiej. Będzie ona formą podsumowania półtorej dekady intensywnej działalności projektowej Mirosława Nizio, która zaowocowała powstaniem kilkudziesięciu docenianych na świecie realizacji.  – To ważny dla mnie jubileusz i jako projektanta, który ma swój wkład w kształtowanie polskiej przestrzeni publicznej, i jako człowieka, który uważnie się jej przygląda. Chciałbym, żeby wystawa, którą organizujemy nie była odbierana jako laurka wystawiona samemu sobie, ale żeby przez pryzmat naszych projektów spojrzeć na to, co w rodzimej architekturze wydarzyło się przez ostatnich 15 lat i dyskutować o tym z publicznością oraz profesjonalistami – mówi Mirosław Nizio. 

Podczas wystawy pokazane zostaną sztandarowe projekty, które przyniosły pracowni uznanie w kraju i zagranicą. To one ugruntowały pozycję jako wiodącego studia architektonicznego w kraju, tworzącego obiekty muzealne i komercyjne, projektującego i realizującego stałe oraz czasowe ekspozycje narracyjne, koncepcje rewitalizacji obszarów miejskich i ważnych dla polskiej kultury obiektów użyteczności publicznej. Z okazji jubileuszu Mirosław Nizio podsumował 15 najważniejszych jego zdaniem projektów pracowni, które zostaną zaprezentowane publiczności podczas wystawy w Galerii Nizio.

„Muzeum, od którego zaczęła się moja zawodowa przygoda z projektowaniem ekspozycji narracyjnych. To było przedsięwzięcie pionierskie na każdym polu. Wiedzieliśmy, że nie będzie łatwo zrobić nowoczesną i angażującą odbiorców wystawę o wydarzeniu tak bolesnym, jak Powstanie Warszawskie. Powstała interaktywna wystawa, która jest wyważona pod względem formalnym, wierna historii i przystępna dla zwiedzających”.

„Największe wyzwanie w mojej karierze. Stały za tym największe wymagania, oczekiwania oraz największy „wkład” historyczny i merytoryczny – tysiąc lat historii Żydów w Polsce. Dzięki temu projektowi rozwinąłem się jako architekt, artysta, projektant, manager. Lata pracy jakie spędziliśmy nad tą potężną narracyjną ekspozycją, wypełnioną specjalnie projektowaną scenografią, multimediami i stanowiskami interaktywnymi, zaowocowały stworzeniem drugiego z najchętniej odwiedzanych muzeów w Polsce (po Muzeum Powstania Warszawskiego), które uhonorowano w 2016 roku prestiżową nagrodą European Museum of the Year”.

„Muzeum-symbol zamknięte w unikatowej bryle. Proste w formie, wręcz ascetyczne a jednocześnie naładowane znaczeniami, historią i emocjonalnym przekazem. To jeden z takich projektów, którego siłą jest formalna skromność i wysunięcie na pierwszy plan narracji ukrytej we wnętrzu. Opowieść o rodzinie Ulmów, zamordowanej podczas okupacji za niesienie pomocy rodzinom żydowskim, jest mocna i wyrazista sama w sobie. Projektując ekspozycję skupiłem się na ich postaciach, na zachowanych pamiątkach i artefaktach. W jej centrum umieściłem świetlisty kubik, skonstruowany na kształt domu Ulmów”. 

„Bardzo mnie cieszy, że doceniono nie tylko formę, ale też ideę mauzoleum. Ta symbolicznie podzielona, „niszczejąca” betonowa bryła pomieści interaktywną ekspozycję pokazującą etapy represji, jakim poddawano mieszkańców polskich wsi podczas II wojny światowej. Od strony budowlanej inwestycja jest zakończona, kolejnym etapem realizacji będzie wykończenie wnętrza i wykonanie wystawy stałej”. 

„Znam te okolice od bardzo dawna, spędzałem tu dużo czasu zanim okazało się, że będę miał szansę robić projekt Zoomu Natury. Krajobraz jest niesamowity więc było jasne, że nie można tu postawić czegoś, co go zaburzy. Pomysł był prosty – podporządkować architekturę przyrodzie, zanurzyć zaprojektowane obiekty w zieleni i pozwolić zwiedzającym na odkrywanie bogactwa tutejszej flory i fauny. W pawilonach wybudowanych z użyciem odzyskowych materiałów  pokazujemy multimedialne ekspozycje poświęcone naturze, zjawiskom przyrodniczym i ekologii. W ten sposób połączyliśmy nie tylko naturę z architekturą, ale i rekreację z edukacją”.

„Jedna z pierwszych rewitalizacji mojej pracowni. Gruntownie odrestaurowaliśmy zabytkowy obiekt i nadaliśmy mu nowe funkcje. Budynek siedemnastowiecznej synagogi w Chmielniku okazał się wdzięczną materią do wykreowania przestrzeni, która nie tylko podtrzymuje pamięć o historii miasta i żydowskiej diaspory, ale też służy edukacji oraz pobudzaniu aktywności lokalnej społeczności. A szklana bima, którą zaprojektowałem dla „Świętokrzyskiego Sztetla” to ewenement na skalę światową, wykonany z kilku ton szkła”. 

„Potężne rewitalizacyjne wyzwanie. Kompleksowy projekt, który sprawił, że na dobre przesiąknęliśmy ideą tworzenia całościowych koncepcji rewitalizacji. W przypadku Starej Kopalni założyliśmy szereg działań w sferze architektury, kultury i życia społecznego, zmierzających do wyprowadzenia obszaru zdegradowanego z kryzysu. Opracowaliśmy projekty dla kilkunastu obiektów dawnej kopalni węgla kamiennego „Julia”, zaplanowaliśmy dla nich funkcje i działania, które pomogły w zaktywizowaniu skupionych wokół „Julii” ludzi, mieszkańców Wałbrzycha”. 

„Projekt, który wygrał w ogólnopolskim konkursie architektonicznym i bardzo podoba się publiczności. Opracowywanie koncepcji przebudowy studia filmów animowanych okazało się dużą frajdą. Ale utworzenie na jego bazie nowoczesnego centrum rozrywki, atrakcyjnego dla małych i dużych fanów rysunkowych bohaterów, to już sprawa niełatwa. Ogrom materiału merytorycznego, przepastne archiwa wytwórni w Bielsko-Białej, setki kilometrów taśmy filmowej stanowiły inspirację, ale i duże wyzwanie. Opracowaliśmy nie tyko koncepcję, ale też projekt budowlany. Czekamy na start realizacji i na otwarcie, które ma nastąpić w 2020 roku”. 

„Od początku było dla mnie jasne, że to muzeum musi pobudzić wszystkie zmysły zwiedzających. Dlatego przy pomocy multimedialnej i interaktywnej wystawy pokażemy procesy, pozwolimy usłyszeć dźwięki, poczuć smaki i zapachy towarzysząc produkcji polskiej wódki. Zanurzymy gości w świecie wódki, ale nie pozwolimy im się w nim kompletnie zatracić. Oprócz części ekspozycyjnej zaplanowaliśmy też bar, restaurację i przestrzenie rekreacji dostępne dla pełnoletnich gości”.  

„Raczej nie robię takich projektów, ale zdecydowałem, że gra jest warta świeczki. Szczególnie, że apartamentowiec „Nordic Haven” powstał w samym centrum Bydgoszczy, nad Brdą, w miejscu, 

z którym wcześniej połączyła mnie zawodowa więź, gdy pracowałem nad koncepcją rewitalizacji Wyspy Młyńskiej”. 

„Konkursowa koncepcja, którą szczególnie cenię, bo kluczem do niej jest równowaga. Zachowaliśmy ją projektując oszczędną w formie scenografię i niezbędne minimum nowoczesnych środków wystawienniczych. Dzięki temu na pierwszym planie są tu bogate zbiory antycznej sztuki, które publiczność będzie mogła oglądać już w 2019 roku. Inspirujące były tu dla mnie nie tylko starożytne rzeźby, malowidła i artefakty, ale też sam gmach i przestrzenie MNW, które wpłynęły na ostateczną formułę tego projektu”. 

„To mój najważniejszy projekt. Autorska, rzeźbiarska wizja pomnika pamięci, dedykowanego ofiarom obozu pracy KL Gross-Rosen, która miała wyrosnąć w centralnej części dawnego kamieniołomu w Rogoźnicy. Poświeciłem mu wiele czasu i uwagi, dlatego traktuje go bardzo osobiście i wierzę, że uda się go zrealizować. Precyzyjnie zaprojektowana monumentalna architektura, która symbolizuje ogrom tragedii i katorżniczej pracy, niesie ze sobą potężny ładunek emocjonalny. „Kamienne Piekło” zaprojektowałem tak, by chcąc poznać historię, zwiedzający musieli przemierzyć drogę podobną do tej, jaką codziennie podążali więźniowie nazistowskiego obozu pracujący w kamieniołomie”. 

„W pełni autorska koncepcja – wypracowana w wyniku szeroko zakrojonych konsultacji, nagrodzona, z potencjałem, który nie został jeszcze wykorzystany. Futurystyczna bryła z charakterystycznymi zadaszonymi tarasami widokowymi zyskała świetne recenzje w architektonicznych mediach i przychylność zwolenników upamiętnienia Cudu nad Wisłą. Okazja ku temu jest, bo zbliża się setna rocznica Bitwy Warszawskiej”.

„Projekt nagrodzony w międzynarodowym konkursie w 2009 roku. Myślę, że jego siłą jest prosta ale efektowna bryła, intrygująca forma, która łatwo wpasowałaby się w przestrzeń. Gdy patrzę na wizualizacje wiem, że mimo upływu czasu projekt się nie starzeje i wiem, że jeśli dojdzie do jego realizacji to Wrocław zyska ciekawy obiekt z perfekcyjnie rozplanowaną przestrzenią ekspozycyjną”. 

„Naprawdę dobry i drobiazgowo opracowany projekt, który zajął drugie miejsce w konkursie w 2017 roku. Dla mnie o tyle ważny, że mocno wiąże się z najnowszą historią i według mnie miał być w Warszawie miejscem ponad wszelkimi podziałami. W moim odczuciu obiekty dawnego aresztu przy ulicy Rakowieckiej wymagały projektu o symbolicznie pomnikowym charakterze, ale przy tym otwartego na zwiedzających, pokazującego historię i jej współczesne odniesienia”.