Warsztaty Mood for wood- meble miejskie dla Poznania

Podczas tygodnia warsztatów zespoły projektowe pracują nad konkretną lokalizacją, spotykają się z użytkownikami przestrzeni, poznając ich potrzeby oraz problemy danego miejsca. Aby zrealizować projekt uczestnicy muszą uzyskać akceptację swoich pomysłów u odbiorców, następnie na podstawie opracowanego kosztorysu składają zamówienie na określone materiały z których własnoręcznie budują drewniane meble lub instalacje. Pomagają im w tym nie tylko tutorzy - utytułowani młodzi architekci i projektanci, ale także szkoleniowcy, pomocnicy i doświadczeni stolarze. Warsztatom towarzyszą dodatkowe wydarzenia. Podczas wykładów swoimi doświadczeniami dzielą się wybitni architekci z całej Europy (w 2015 roku w ramach warsztatów odbył się między innymi wykład Snohetty, a w 2017 gościliśmy czeskiego architekta Zdenka Franka). Przez cały czas trwania warsztatów podkreślana jest waga wymiany doświadczeń i pomysłów, studenci mają bliski kontakt z tutorami oraz przyszłymi użytkownikami swoich projektów, co znajduje odzwierciedlenie w efektach ich pracy. Wykonane przez nich meble stają się impulsem dla wielu działań i aktywności lokalnych społeczności i animatorów kultury.

Tematem tegorocznych warsztatów Mood for Wood była “Woda w mieście”. Temat ostatnio bardzo popularny, zwłaszcza w Poznaniu, w którym od paru lat toczy się dyskusja o zagospodarowaniu  terenów nadrzecznych. Zależało nam na  pokazaniu, że woda w mieście to nie tylko przepływająca przez miasto rzeka, ale także jeziora czy otwarte pływalnie. W tym roku dzięki coraz większemu zaangażowaniu lokalnych władz, partnerów i sponsorów udało się zwiększyć ilość grup projektowych do pięciu dzięki czemu powstały unikatowe drewniane instalacje, których skala zaskoczyła także nas - organizatorów.

Jedną z lokalizacji, dla której studenci projektowali meble, była Brama Poznania leżąca nad rzeką Cybiną. To nowoczesna instytucja prezentująca ekspozycję poświęconą początkom Państwa Polskiego znajdująca się w obiekcie przykuwającym uwagę swą minimalistyczną bryłą oraz otwartym na rzekę amfiteatrem. 

Uczestnicy warsztatów przy pomocy tutora - wrocławskiego architekta  Mikołaja Smoleńskiego, uznali że tej lokalizacji najbardziej potrzebne są duże, charakterystyczne elementy służące rekreacji, które będą na tyle widoczne z pobliskiego Mostu Jordana, aby przyciągnąć nowych użytkowników. Projekt składa się z trzech bujanych kilkuosobowych siedzisk wielkości niewielkiego łóżka. Prosta forma zewnętrzna ma komponować się z nowoczesną bryłą budynku. Każdy z modeli jest inny - wyróżnia je inna forma wykończenia powierzchni siedziska: wykończenie sklejką w postaci jednolitej płyty, wykończenie sklejką pociętą na cienkie deski lub oparcie stworzone w wyniku połączenia taśmą bezpieczeństwa siedemdziesięciu kijów od miotły.

Najbardziej niespodziewaną dla uczestników lokalizacją była zewnętrzna pływalnia miejska “Chwiałka” będąca kultowym miejscem w Poznaniu. Taki rodzaj obiektów  rzadko pojawia się  w opracowaniach na temat roli wody w mieście -niesłusznie. Chwiałka była miejscem wypoczynku wielu pokoleń poznaniaków, tutaj niejeden uczył się pływać i chłodził się w kojąco chłodnej wodzie podczas upałów - latem to miejsce pokazuje jak dużą rekreacyjną i integracyjną  rolę w każdym mieście  pełnią zbiorniki wodne.

Pływalnia Chwiałka to niezwykły obiekt wybudowany w latach 60-tych. Z historycznego  projektu pozostało niewiele, charakterystyczne betonowe zjeżdżalnie zostały rozebrane,  ostała się duża modernistyczna trybuna wyniesiona nad basenem na skośnych podporach. Grupa studentów przy pomocy tutorów - słowackich architektów Ondreja Marko oraz Juraja Hariša z biura 2021 architekti, postanowiła zwrócić uwagę odwiedzających na zabytkową trybunę oraz przywrócić jej blask. W swoim projekcie studenci użyli efektu złudzenia optycznego, wykańczając część trybuny nowymi drewnianymi siedziskami tak, aby z konkretnego punktu przy kąpielisku układały się w olbrzymie logo miasta Poznania – gwiazdę. Miejsce to zostało oznaczone drewnianą kostką brukową, wstawioną pomiędzy istniejące elementy nawierzchni. Projektanci sami przyznali, że zadanie było trudne, gdyż większość pomiarów i cięć przygotowywali bezpośrednio na miejscu, metodą prób i błędów. Jednak udało im się uzyskać upragniony efekt a trybuna w upalne dni jest teraz ulubionym miejscem relaksu mieszkańców na kąpielisku.

Kolejną warsztatową lokalizacją było Jezioro Rusałka. To jedno z najpopularniejszych miejsc letniego wypoczynku mieszkańców Poznania. Otaczający jezioro kompleks leśny wraz z rozbudowanym szlakiem pieszo-rowerowym zachęca do spędzania czasu na łonie natury. Centralne miejsce aktywności stanowi plaża wraz z wydzielonym kąpieliskiem, pomostem i infrastrukturą całoroczną.

Na podstawie rozmów z użytkownikami i administratorami przestrzeni, uczestnicy warsztatów pod opieką tutorów z wrocławskiej pracowni - Studio NO za największy problem uznali brak przestrzeni sprzyjającej integracji. W odpowiedzi na potrzeby większych grup odbiorców studenci stworzyli składającą się z 9 modułów, długą na 11 metrów wijącą się ławkę - wstęgę. Młodzi projektanci umieścili konstrukcję w mniej popularnej części kąpieliska, nie piaszczystej i oddzielonej od jeziora wysoką trawą. Wstawienie nowego elementu zmieniło dotąd nieużytkowany teren w atrakcyjną przestrzeń. Dzięki zróżnicowanej wysokości mebel jest wielofunkcyjny i wygodny dla użytkowników w każdym wieku. Z wyższych pułapów rozpościera się wspaniały widok na jezioro, z kolei sama forma ławki zachęca do integracji. Kompozycja tworzy mebel miejski, sprzyjający swobodnemu nawiązywaniu kontaktów międzyludzkich, służący zarówno do odpoczynku, jak i do spontanicznej zabawy.

Nad rzeką Wartą powstały dwa z pięciu tegorocznych projektów. Studenci przy pomocy Toma Kozelskiego  z czeskiej pracowni KOGAA zaprojektowali meble dla nadwarciańskiej Plaży Miejskiej na Szelągu. Szeląg to stara dzielnica Poznania leżąca na lewym brzegu Warty między rzeką a wzgórzem Winiarskim. Już w XIX wieku było to jedno z ulubionych miejsc spacerów i majówek wszystkich poznaniaków. Największym potencjałem lokalizacji jest dzika natura oraz aktywnie działająca niewielka lokalna społeczność. Największymi problemami zgłaszanymi przez użytkowników były: brak schronienia w przypadku deszczu, brak oświetlenia, niebezpieczeństwo wynikające ze zbyt szybkiej jazdy poruszających się po Wartostradzie rowerzystów oraz niewystarczająca liczba miejsc siedzących dla odpoczywających na plaży mieszkańców. 

Uczestnicy starając się odpowiedzieć na te problemy wykonali cztery siedziska - formą przypominające indiańskie tipi. Trzy z wykonanych konstrukcji umieścili na trawie nieopodal budki serwującej lody oraz uwielbiane przez najmłodszych mieszkańców gofry, a ostatnią nad samym brzegiem Warty, zatopioną w polnych kwiatach. Dzięki nietypowej stożkowej formie siedzisk mieszkańcy oraz korzystający z Wartostrady rowerzyści mogą znaleźć schronienie na plaży także w trakcie deszczu. Każdy z mebli posiada białą powierzchnię z informacją dla rowerzystów by zwolnili zbliżając się do plaży, jest to także powierzchnia przeznaczona na ogłoszenia o odbywających się na plaży warsztatach, koncertach czy spotkaniach. Ponadto młodzi projektanci wyposażyli meble w lampki na energię słoneczną dzięki czemu z mebli korzystać można także wieczorami. 

Drugim projektem stworzonym nad rzeką były meble powstałe na Przystani w Starym Porcie zbudowane przez studentów wspieranych przez węgierskie biuro Hello Wood. Przystań to miejsce w którym odradza się idea powrotu Poznania nad rzekę. Pięknie umiejscowione na niewielkim cyplu pomiędzy Starym Miastem, a historycznym Ostrowem Tumskim przyciąga od kwietnia do października rzesze mieszkańców miasta oraz turystów. Poza możliwością wypożyczenia łodzi lub kajaków odwiedzający mogą wziąć udział w warsztatach szkutniczych, ekologicznych warsztatach dla dzieci, piknikach czy odbywających się na przystani koncertach. Użytkownicy oraz administratorzy tej przestrzeni wskazali jako potrzebę brak miejsc do rekreacji, w szczególności brak siedzisk i stolików dla większych grup użytkowników, problemem jest także brak zacienienia – dokuczliwy zwłaszcza w upalne dni. Po wysłuchaniu potrzeb uczestnicy stworzyli ideę projektu opierającą się na reinterpretacji kosza plażowego oferującego miejsce do odpoczynku, schronienia od wiatru i  słońca. Zaprojektowali długą na 10 metrów ławkę z ażurowymi ścianami bocznymi, oferującymi cień w upalne dni. Forma mebla nawiązuje do znajdującej się po drugiej stronie rzeki gotyckiej Katedry - symbolu Ostrowa Tumskiego. Drewniane meble są widoczne z mostu i brzegów rzeki działają jak olbrzymi znak reklamowy, zachęcając przechodniów do skorzystania z oferty przystani i zapraszają do odpoczynku nad rzeką.

Wykonane podczas warsztatów instalacje drewniane są wynikiem pracy studentów z kilku państw i stanowią interpretacją ich rozmów z użytkownikami każdej lokalizacji. Podczas ponad tygodniowej pracy w Poznaniu, uczestnicy przeszli przez każdy etap zawodowej pracy projektanta – od tworzenia projektu na papierze, prezentację przed inwestorem, budżetowanie, po samodzielne wykonanie mebli. Warsztaty Mood for Wood są olbrzymim wyzwaniem dla wszystkich uczestników, jednakże zawsze pozostawiają po sobie satysfakcję z własnoręcznie wytworzonej zmiany – kawałka lepszej przestrzeni. Już dziś jako organizatorzy zapraszamy wszystkich studentów kierunków projektowych na kolejną edycję podczas której postaramy się  zmienić przestrzenie wspólne na osiedlach z wielkiej płyty.

" >Zobacz film na player.vimeo »