Wystawa "Jak nie walczyć z miastem?"

Valletta jako miasto, które przeszło okres transformacji i budowania tożsamości po uzyskaniu pełnej niezależności Malty, jest swoistym papierkiem lakmusowym zmian społecznych oraz ich wpływu na przestrzeń publiczną. W opinii artystki swoboda i krótkoterminowe planowanie rozwoju miasta przyczyniają się do utraty pierwotnego charakteru kosztem bieżących zysków. Zmiany dotykają nie tylko wizerunku tkanki miejskiej Valletty, ale dotyczą również lokalnej społeczności, struktury demograficznej i migracji wewnętrznej. 

Jednostka jest ciągle obarczana kolejnymi zmianami życia w mieście i koniecznością adaptacji do nowej rzeczywistości. Wysokie ceny nieruchomości, brak korzystnych warunków sprzyjających wychowaniu dzieci to jedne z wielu konsekwencji oportunistycznej postawy decydentów, której rezultatem jest m.in. stopniowe wyludnianie się miasta. Artystka zadaje więc pytanie: czy możliwe jest utrzymanie historii bez ludzi, którzy ją tworzyli w dobie obecnej tendencji? 

Architektura miasta zmienia się tak samo, jak zmieniają się jego mieszkańcy. Dostosowuje się do nowych funkcji, często ukrywając się za historycznymi fasadami. Przemiana miast z „tych zwyczajnie do życia” na „te tętniące życiem” jest wszechobecnym trendem, po którym najczęściej doświadczamy tęsknoty za przestrzenią przyjazną mieszkańcom i pierwotnym charakterem miast. 

Ten linearny system zależności oparty na formie koła stanowi pewnego rodzaju ograniczenie, z którym człowiek próbuje walczyć. Prezentowany cykl fotografii analogowych, będący swoistym zapisem miasta i jego ludności w wyselekcjonowanych pod względem czasu i funkcji miejscach, stanowi wstęp do dalszej dyskusji, by w ostatecznym rozrachunku znaleźć odpowiedź na pytanie: „Jak nie walczyć z miastem?”.

Zaloguj się jako Użytkownik aby móc dodawać komentarze.