Z cyklu Warszawa. Architektura, społeczność: Bulwary nad Wisłą

Trudno sobie dziś wyobrazić Warszawę bez nadrzecznych bulwarów. Kiedy tylko wiosna daje pierwsze oznaki, kto może jedzie nad Wisłę, żeby pospacerować, pojeździć rowerem, pobiegać lub po prostu posiedzieć na schodkach albo w jednej z modnych i popularnych kawiarni. To dziś bezsprzecznie najpopularniejsze miejsce spotkań, w którym mieszają się wszystkie grupy społeczne, style życia, poglądy i upodobania. To miejsce, w którym możemy zobaczyć z kim dzielimy miasto, zaprezentować się sobie nawzajem i tym, którzy przyjechali tylko na chwilę: pozwiedzać lub popracować.

A jeszcze kilkanaście lat temu miasto było odcięte od rzeki Wisłostradą, mało kto spędzał tu czas. Dzięki decyzji o wpuszczeniu ruchliwej wielopasmowej drogi w podziemny tunel stolica odzyskała wspaniały teren, a odkąd pojawiły się tu popularne instytucje: Centrum Nauki Kopernik, Muzeum Sztuki Nowoczesnej, a przede wszystkim Biblioteka Uniwersytetu Warszawskiego, zaczęła się złota era bulwarów. Jak to się stało? Posłuchajcie!