Przestrzeń życiowa
 "Przestrzeń życiowa")
17 września 2010 roku w gdańskim Centrum Sztuki Współczesnej Łaźnia zostanie otwarta wystawa Przestrzeń życiowa – przygoda niezwykła. Wystawa dotyczyć będzie habitatu jako zjawiska determinującego życie jednostki.Zniszczenia II wojny światowej wytworzyły przestrzeń zerową, w której łatwo było wprowadzić w życie modernistyczną rewolucję w sferze urbanistyki. Po wschodniej stronie żelaznej kurtyny idee lewicowe w swoich założeniach zostały chętnie podjęte przez komunistyczne rządy do realizacji celów w sferze inżynierii społecznej. Ponadto w czasie dramatycznego braku mieszkań, racje ekonomiczne przyczyniły się do powstania sprzyjających warunków dla akceptacji przemysłowo produkowanych wielkoskalowych bloków. Na poziomie realizacji modernistyczne modele budownictwa były radykalnie upraszczane i banalizowane. Regulowane przez politykę państwa, autorytatywnie wprowadzane, blokowiska stały się jedynym obowiązującym modelem przestrzeni życiowej dla generacji, żyjącej w II połowie 20. wieku.
Takie założenia jak: 1/ potrzeby człowieka można zestandaryzować; 2/ wystarczy podnieść poziom higieny miejsca, w jakim żyje człowiek, by rozwiązać jego podstawowe problemy egzystencjalne; 3/ nowoczesny człowiek będzie zaspokajał swoje potrzeby duchowe w przestrzeni publicznej, a nie w zaciszu własnego mieszkania, w gronie rodzinnym spowodowały, że budowano ciasne mieszkania o bardzo ograniczonej prywatności, proponując w zamian obszerne skwery, place zabaw, sale sportowe i kino-teatry.
Taka polityka spowodowała, że życie mieszkańców bloków narażone było na codzienny dyskomfort przebywania w zbyt małych, niedostatecznie izolowanych od otoczenia mieszkaniach. Doświadczenie ostatnich kilkunastu lat nasuwa wniosek, że nie ma jednego stałego paradygmatu miasta. Zmiany polityczne i ekonomiczne po roku 1989, otwarcie się wolnego rynku spowodowały wykształcenie się nowego, neoliberalnego modelu współczesnego miasta – tzw. urbanizm wyspowy, który zwalnia się z planowania miasta jako całości, ograniczając się do zabudowy małych, podobnych do wysepek, terenów, zaprojektowanych z coraz większą perfekcją, podczas gdy inne części miasta znikają z pola zainteresowania.
Gwałtowny rozwój prywatnego rynku budownictwa zaowocował opuszczeniem osiedli blokowisk przez tę część ich dotychczasowych mieszkańców, którzy stworzyli nową klasę społeczną – prywatnych przedsiębiorców. Ich szybko rosnąca zamożność pozwoliła im na realizację marzenia charakterystycznego dla tej generacji – chęci posiadania własnego domu z ogródkiem. Osiedla rzędów jednakowych domków, otoczonych równo przystrzyżonymi trawnikami (tzw. American dream housing model) stały się charakterystyczne dla podmiejskich dzielnic-satelitów.
Przestrzeń życiowa – przygoda niezwykła
Centrum Sztuki Współczesnej Łaźnia, Gdańsk
17.09 – 31.10.2010
Kurator: Agnieszka Wołodźko
Więcej informacji na stronie: www.news.o.pl
Data publikacji: 8.09.2010
Zaloguj się jako Użytkownik aby móc dodawać komentarze.
«
»
«
»