BUŁ-a perłą architektury PRL

Biblioteka Uniwersytetu Łódzkiego, popularna BUŁ-a, została ukończona w 1960 r. Ta prosta na pierwszy rzut oka bryła, zawiera w sobie wiele architektonicznych smaczków. O wyjątkowości gmachu łódzkiej biblioteki UŁ opowiada dr inż. Błażej Ciarkowski.

Projektantem biblioteki UŁ był Edmund Orlik, który pracował nad nią wspólnie z Eugeniuszem Budlewskim. Ich gmach uznano za najbardziej dopracowane dzieło architektoniczne okresu PRL w Łodzi. Edmund Orlik zaprojektował w Łodzi też m.in. akademik dla obcokrajowców (tzw. Wieża Babel) i Studium Języków Obcych.

Dlaczego zachwycano się budynkiem biblioteki Uniwersytetu Łódzkiego już od momentu jej powstania? Co ją wyróżnia? Na te pytania w materiale wideo odpowiada dr inż. Błażej Ciarkowski.
 



 

Architektura PRL-u kojarzy się z blokami z wielkiej płyty, z czymś nieciekawym i przytłaczającym, jednak BUŁa jest dowodem na to, że takie skojarzenia nie są do końca słuszne. W okresie PRL ze względu na wzrost liczby ludności mieszkającej w miastach, priorytetowo traktowano budownictwo mieszkaniowe. W samych tylko latach 1945 a 1970 oddano do użytku ponad 2,8 mln mieszkań. Celem przyspieszenia prac, wdrażano standaryzację, budowę z prefabrykatów. Klatkowce, punktowce, galeriowce zastąpiły tradycyjne kamienice. Oryginalne architektonicznie budynki z okresu PRL to głównie obiekty użyteczności publicznej: kina, sale widowiskowo-sportowe, domy handlowe, czy siedziby instytucji.

 

Dr inż. Błażej Marciniak - jest architektem i historykiem sztuki. Od 2012 roku pracuje na stanowisku adiunkta w Katedrze Historii Sztuki UŁ. Zainteresowania badawcze koncentruje na powojennej architekturze polskiej, związkach architektury i polityki, a także konserwacji i ochronie dziedzictwa ruchu modernistycznego.