Oswoić Miejskie Nieużytki - warsztaty

Termin „nieużytki” mieści wiele znaczeń, dając się odnieść do rozmaitych rodzajów przestrzeni o różnorakich cechach środowiskowych. Słownikowe definicje odnoszą się do terenu, który został już wyeksploatowany, nie posiada ekonomicznej wartości i nie jest w żaden sposób używany. Nazwa „nieużytki” ma negatywne konotacje, wbrew pozorom są to tereny, które przynoszą wiele korzyści, gdy pomyśli się o nich w inny sposób niż jako o miejscach, „pustych”, które powinno się zagospodarować, potencjalnych działkach do zabudowy. Projekt ma na celu właściwe zdefiniowanie takich przestrzeni, interpretację i próbę oswojenia. Oswojenia czyli wskazania możliwości wykorzystania miejskich nieużytków, przyjaznego dla mieszkańców, zachowując przy tym swoje cenne wartości. Ważne jest tu podejście interdyscyplinarne i wykorzystanie sztuk wizualnych do własnej eksploatacji nieużytków.

Projekt zakłada interdyscyplinarną pracę nad nieużytkami na terenie centrum 3 miast: Bydgoszcz, Poznań, Warszawa. Takiego wyboru dokonano ze względu na różnice w miastach ­zarówno wielkościowe, kulturowe, społeczne, ale i różnice architektoniczne, wizualne. Miasta te mają swoją specyfikę i kolejno od Warszawy ­ najbardziej aktywnej artystycznie, przez Poznań, w którym interwencje w przestrzeni publicznej nabierają coraz większego rozpędu, po Bydgoszcz ­ miasto najmniej doświadczone. To co je łączy to potencjał przestrzenny. W tak dużych rozwijających się miastach wiele przestrzeni zostało zepchniętych i zdominowanych przez chociażby samochody, parkingi. Życie jest tu poddane szczególnym ograniczeniom i kompromisom na jakie muszą pójść mieszkańcy. Chcąc sprostać ich potrzebom ale i znaleźć potencjał miejsc zapomnianych zdecydowano się wykorzystać sztuki wizualne jako klucz do rozwiązania pewnych problemów.

Projekt zakłada kolejne etapy

1. Badania terenowe ­ | Projekt nie narzuca konkretnych terenów opracowania, ponieważ bardzo ważnym punktem jest definicja i interpretacja miejskich nieużytków. Aby poznać specyfikę, potrzeby i znaleźć najlepsze rozwiązanie, ważne będzie przyjrzenie się szerszej przestrzeni. Ma to też zwrócić uwagę uczestników i nauczyć właściwego wyboru miejsc, identyfikowania przestrzeni i wyznaczania miejsc dla realizacji interwencji. Jedynym ograniczeniem jest teren śródmieścia ­ jest to bowiem dla miast ważna część, gdyż to od niej zaczyna się historia i kształtuje się genius loci ważny dla mieszkańców.

2. Praca warsztatowa ­| Prace nad wybranymi terenami będą odbywały się w interdyscyplinarnych grupach. Każdy zespół będzie pracował nad innym terenem wybranym podczas badań terenowych.

3. Spotkania z artystami, architektami, osobami doświadczonymi w realizacji działań na miejskich „nieużytkach”, ale również spotkania z przedstawicielami miasta, którzy będą mogli przedstawić możliwości i ograniczenia realizacji artystycznych w takich przestrzeniach.

4. Opracowanie wizualne pomysłów ­ uwzględnienie współpracy z lokalną społecznością, dowolna forma, może to być plansza, film, prezentacja, performance.

5. Publiczna prezentacja pomysłów. 

6. Realizacje wybranych koncepcji. 

7. Publikacja wyników na stronie internetowej projektu.

Spotkania mają charakter artystyczno­-społeczny. Poprzez interwencje artystyczne uczestnicy mają oswajać miejskie nieużytki, a przez to wpływać na integrację mieszkańców. W trakcie spotkań zarówno części terenowej jak i warsztatowej zostaną uczestnikom przekazane metody badania przestrzeni, identyfikowania problemów, interpretacji znaków, zachowań, jak również sposoby realizacji projektowych. Pomóc w tym mają lokalni artyści, architekci, pracownicy uczelni artystycznych, architektonicznych i socjologicznych wydziałów. Celem spotkań, prócz konkretnej propozycji projektowej jest próba wypracowania wspólnej metody działań i wykorzystywania miejskich nieużytków. Uczestnicy mają posiąść wiedzę z różnych dziedzin, aby móc w przyszłości skutecznie realizować działania przestrzenne. Ważna będzie tu wzajemna wymiana doświadczeń i spostrzeżeń, które na każdym kroku będą dokumentowane.

Projekt jest wynikiem pozytywnych recenzji projektu „Biennale Nieużytków” nagrodzonego w ramach konkursu FUTUWAWA 2014.

Zgłoszenia do 20 lipca 2016 r.

Miejsce: Warszawa

Termin warsztatów: lipiec – wrzesień 

Wypełnij formularz zgłoszeniowy dostępny pod linkiem: http://goo.gl/forms/WTbe5EkVtm lub napisać na adres:

warsztaty@biennalenieuzytkow.pl

Warsztaty mają charakter interdyscyplinarny. Są otwarte zarówno dla uczniów, studentów i absolwentów, artystów, projektantów, fotografów, performerów, aktorów, animatorów... amatorów i zawodowców, młodych i dojrzalszych. Jedynym kryterium jest zainteresowanie przestrzenią miejską, chęć zdobycia wiedzy, nowych umiejętności, a także nawiązania cennych kontaktów.

warsztaty@biennalenieuzytkow.pl 

MARTYNA CZISZEWSKA - architektka krajobrazu, doktorantka w Katedrze Sztuki Krajobrazu SGGW w Warszawie, animatorka kultury, autorka koncepcji BIENNALE NIEUŻYTKÓW nagrodzonej w konkursie FUTUWAWA 2014. Współpracowała m.in. z Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdwski w Warszawie, Fundacją Badań Przestrzeni Publicznej "TU", Otwartym Jazdowem. Obecnie współprowadzi warsztaty rodzinne "Mała Teoria Ogrodu" w Muzeum Łazienki Królewskie w Warszawie. Tegoroczna stypendystka Ministra Kultury i Dziedzictwa Narowowego. 

Projekt jest realizowany w ramach stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego