Miejskie oprowadzania Sympozjum Wrocław 70/20

Organizatorzy zapraszają na spacery po Wrocławiu. W programie m.in oprowadzanie po Przedmieściu Świdnickim oraz Placu Grunwaldzkim. Spacery odbywać będą się we wrześniu i październiku 2020 roku (dokładne terminy podano poniżej).

Częścią wydarzenia jest również spacer pt. "Oprowadzanie po popołudniu", który odbędzie się w ramach festiwalu MIASTOmovie 8: Wielkie plany.

Opis: Swoją wędrówkę rozpoczniemy od Przedmieścia Świdnickiego – obszaru, który od połowy lat 50. podlegał intensywnej zabudowie. To właśnie w tym obszarze tuż po wojnie przewidywano wprowadzenie dużej ilości budownictwa mieszkalnego, a ulica J. Piłsudskiego (dawniej K. Świerczewskiego) miała stać się ważnym łącznikiem pomiędzy Dworcem Głównym a Dworcem Świebodzkim. Tu leży jeden z najlepszych w Polsce przykładów architektury socrealizmu, niedotkniętej w wyrazie ideologią komunistyczną, Kościuszkowska Dzielnica Mieszkaniowa – fragment miasta niemal całkowicie zniszczony podczas wojny, który wraz ze swoją nową klasycyzującą zabudową od połowy lat 50. pełnił rolę salonu Wrocławia. Tu mieścił się m.in. Salon Biura Wystaw Artystycznych, Międzynarodowy Klub Prasy i Książki z galerią pod Moną Lisą. Nowa, reprezentacyjna zabudowa placu Kościuszki spowodowała, że na znaczeniu zyskała również oś wschód–zachód, gdzie w latach 60. pojawiły się dwa nowoczesne akcenty wysokościowe: na zachodnim krańcu stanął wieżowiec „Lotos”, a na wschodnim – Trzonolinowiec – eksperymentalny wieżowiec mieszkalny. W podobnym czasie zaprojektowano modernistyczny Mezonetowiec, kolejny symbol nowoczesnego, młodego miasta. Zapraszamy do wysłuchania wspólnej opowieści o tej części miasta, historyka architektury – Michała Dudy oraz edukatorki i animatorki – Agaty Iżykowskiej-Uszczyk. Gościnią specjalną podczas oprowadzania będzie Iwona Kałuża z galerii SIC BWA Wrocław, która doda do tej opowieści historię o powojennych losach Salonu BWA.

Opis: W 1945 roku obszar Placu Grunwaldzkiego został wytypowany jako miejsce organizacji pasa startowego dla oblężonej Twierdzy Breslau. W wyniku tej decyzji została wyburzona zabudowa na długości 1300 m między mostami Grunwaldzkim i Szczytnickim i szerokości ok. 300 m. Ogromny fragment miasta stał się pustką, którą zaczęto zabudowywać w latach 50 XX w. Powstały socrealistyczne budynki Politechniki Wrocławskiej, które uformowały nową oś urbanistyczną. W 1970 roku – kiedy odbywało się Sympozjum Plastyczne – znajdowały się już tu modernistyczne budynki tj. Dom Naukowca, podłużny akademik Dwudziestolatka, a także Parawanowiec, ale obszar nadal był w dużej mierze niezabudowany. Być może dlatego Jerzy Rosołowicz postanowił zlokalizować tu największy obiekt wymyślony podczas imprezy – Neutrdrom, który miał mierzyć 100 m wysokości. Przy moście Grunwaldzkim miała powstać kompozycja przestrzenna Anny Szpakowskiej-Kujawskiej, której echem jest mozaika na budynku Instytutu Matematycznego Uniwersytetu Wrocławskiego – części planowanego kampusu nadrzecznego. Zarówno wizje artystów jak i architektów dla Placu Grunwaldzkiego zostały mocno okrojone, a jego kształt powstał z kawałków koncepcji przestrzennych – czasem nawet wzajemnie sobie zaprzeczających.

Organizatorzy: MWW Muzeum Współczesne Wrocław, Fundacja Ładne Historie, Sympozjum Wrocław 70/20.

Partnerzy: MIASTOmovie, SIC BWA Wrocław, Muzeum Architektury we Wrocławiu, Fandom, Rada Osiedla Przedmieście Świdnickie, Rada Osiedla Powstańców Śląskich.

Szczegóły na stronie wydarzenia.